Duurzaam voedsel MM MM Op zondagmiddag 18 september 2016 organiseerde de Stichting Duurzaam Groede een middag over voeding in de Grote Kerk Groede. Redacteur Frans Buijze doet verslag. Op zondagmiddag 18 september 2016 or ganiseerde de Stichting Duurzaam Groede een middag over voeding in de Grote Kerk Groede. Het persbericht vermeldt dat sym posium en proeverij, thema: biodiversiteit, een bijdrage wil leveren aan goede voe ding: gezond, groen, lokaal én duurzaam! Die middag kunnen alle zintuigen aan bod komen. Luisteren naar drie voordrachten, daarna kijken naar, ruiken aan en proeven van allerlei smakelijks uit de directe omge ving. Theorie en praktijk. Ruud Muusze opent de middag om halfdrie en geeft het woord aan ceremoniemeester David Pieters die de sprekers introduceert. 1. Dr. Ir. Jerke W. de Vries Dhr. De Vries bijt het spits af en gaat in op het belang van duurzaamheid, biodiversi teit en ons eten. Dhr. de Vries vraagt meteen aan toehoor ders voorin - met z'n microfoon voor hun neus - wat ze onder 'duurzaamheid' ver staan. Ik denk gelijk aan een paar regels uit een toneelstuk: Hamlet: Een man zou kunnen hengelen met een worm die van een koning gege ten heeft, en van de vis eten die zich met de worm heeft gevoed. Claudius: Wat bedoel je daarmee? Hamlet: Niets anders dan aantonen hoe een koning een rondreisje kan maken door de ingewanden van een bedelaar. (Uit: Hamlet, IV, 3) Maar een buurman doet het woord. 'Duurzaamheid' komt erop neer dat niets verloren gaat; dat alles opnieuw gebruikt kan worden en zijn nut heeft; dat er in de wereld sprake moet zijn van een perfecte kringloop. De toneelregels komen op hetzelfde neer: de bedelaar eet de vis; de vis at de worm; de worm heeft gegeten van de (dode) koning. Dus: de koning passeert door de darmen van de bedelaar. De cirkel is rond: niets ging verloren. Een regel die opgaat voor mens en dier van hoog tot laag. Het laat zien dat we allen verbonden zijn langs verschillende wegen. Conclusie: 'Duurzaamheid is een andere manier van kijken dan alleen kijken naar economisch resultaat', De wereld voeden De hoofdvraag is: hoe moet je de wereld voeden - 7,4 miljard mensen in 2016; naar schatting 11,2 miljard in het jaar 2100! We zien een filmpje van de Amerikaan Joseph Simcox, die zegt dat talloze planten die we nu nog niet eens kennen, mogelijkheden bieden om voedsel te produceren. De bota nische expedities naar het Amazonegebied die hij onderneemt zijn ware ontdekkings reizen. Dat moet nog verder verkend wor den, maar Simcox straalt optimisme uit! Verder moet de voedselvoorziening nu en in de toekomst op een duurzame manier plaatsvinden waarbij de natuur, de biodi versiteit, in stand blijft. Biodiversiteit draagt bij aan een stabieler ecosysteem waarin de voedselproductie goed kan plaatsvin den. Want alle planten spelen een rol in de ecosystemen, ze werken samen en zorgen zo voor een systeem dat weerbaarder is en bijdraagt aan klimaatregulatie en ziektewe ring. In vorige nummers is ook al geschreven over het belang van ruigtes tussen de mono-cultures waar de bijen voedsel kun nen vinden. Door hun bestuiving van de ge wassen dragen ze rechtstreeks bij aan een grotere voedselopbrengst voor de mens. Conclusie: 'Biodiversiteit is van fundamen teel belang voor de voedselvoorziening.' Rentmeesterschap Op zondag, in wat vroeger de Nederlands Hervormde Kerk van Groede was, denk je dan aan het Bijbels begrip rentmeester schap: aan de zorg en het respect voor de hele schepping dat de gemeente 's zondags vanaf de kansel werd geleerd. Andere invalshoek, dat natuurlijk wel, maar met inhoudelijk veel overeenkomst. Genoeg voedsel voor iedereen, maar dan liefst zonder het doordraaien van overschotten of zonder melkplassen en boterbergen. Geen verspilling en onnodige schade aan het milieu. Een van de oprichters/stichters van Europa die de hongerwinter had mee gemaakt (wijlen Sicco Mansholt vertelde erover in een Tv-interview) heeft zulke over productie wel toegeschreven aan beleid om via garantieprijzen de verschrikkingen van Oorlogswinter 1944-45 nooit meer te hoeven meemaken. TomTom tomaten of kastomaten? Maar zijn we ondertussen op de goede weg? Jerke de Vries vraagt de aanwe zigen of lokaal geproduceerd voedsel bijvoorbeeld beter is voor het milieu dan import-voedsel. Mij lijkt van wel omdat de C02-uitstoot van het transport, de nodige brandstof en de meerprijs van de aanvoer alleen maar nadeel oplevert. Maar het voor beeld dat lokaal beter is dan voedsel van verder weg klopt niet altijd. Het is juist zo dat transport maar een klein deel uitmaakt van de hele productieketen. Zo klein, dat

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2016 | | pagina 4