Inhoud
4
8
10
11
12
14
15
16
18
20
22
24
Hyla arborea
Jo Timmers
De buitenwailen van Sluis
Redactie
Week van de Zwinstreek
Redactie
Watercrassula, een schattig monster
Awie de Zwart
De Tuinen van Groede
Redactie
Duurzaam Voedsel Festival
Redactie
Nachtdierenkamp: spannende ontmoetingen
Sabine Rausch
Het Zwin op de schop
Redactie
Korte berichten
- Kaarten door de eeuwen heen
- Gierzwaluwen Lutherse kerk Groede
- Euro Birdwatch 2017
- Cliëntelisme in Sluis?
- Cliëntelisme 2?
- Illegale kap op Schoneveld?
- Nieuw Gemeentebelang
- Geen Sluis aan zee via Schipdonkkanaal
- Schreeuwarend blijkt steppe-arend
- Waterschap maait nog steeds beschermde bokkenorchissen
- Symposium Gas ER Af
- Reparatieclub nog steeds paraat
Veldwaarnemingen
Reggy van Poecke
Activiteiten
Adressen
Foto voorpagina: Bokkenorchis (zie blz. 19) (John du Burck).
"Wat is natuur nog in dit land?" klaagt J.C. Bloem (1887-
1966) in zijn gedicht 'De Dapperstraat.'
En hij is niet de enige. Ook hier knorren er in koor:
"Natuur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is
natuur nog in dit land?/Een stukje bos, ter grootte van
een krant,/Een heuvel met wat villaatjes ertegen Geef
mij de grauwe, stedelijke wegen, De in kaden vastge
klonken waterkant,
Daar doen wij niet aan mee, toch? Pak de fiets, lezers, dan
rijden we vanaf veerhaven Breskens over de dijk richting
Cadzand-Bad - naar 'tAoventje. Dan kijk je toch je ogen
uit!? Links ligt het land; vóór je de zee; rechts de skyline
van Vlissingen, waar juist containerschip CSL 'Jupiter'
volgeladen opstoomt naar Antwerpen.
Een prachtige fietsroute die begint op de plaats waar ik
eerst weer voet op eigen bodem zette. Letterlijk. In 1968.
Eerstejaars nog. Terug vooreen weekendje Groede. Lange
treinreis gehad, opgevouwen in volle coupés en net de
bus gemist naar De Groe. Ik slinger dus mijn rugtas, met
studieboeken en wasgoed voor moeders, over de
schouders en lóóp naar huis! - de benen strekken en
zeelucht opsnuiven.
Het is een omgeving die sindsdien stevig op de schop
is gegaan: de dijken zijn versterkt, Waterdunen kwam
erbij, bungalowparken verrezen en 'tAoventje kreeg een
moderne jachthaven en nieuwe hoogbouw.
Economische vooruitgang is één ding. Zei Mulisch niet:
"Iets maken wat er niet is, is de wereld vergroten?" Maar
oog voor de natuur is natuurlijk net zo legitiem. Op de
volgende bladzij staat Jan Wolkers'gedicht over de
boomkikker, de Hyla arborea. Een biotoopindicator die
ook duidt op vooruitgang. Vooruitgang van de
biodiversiteit!
Het had erger gekund. In 1918, na de Eerste Wereldoorlog,
verlangt België annexatie van Zeeuws-Vlaanderen. Op de
rondreis van Koningin Wilhelmina loopt de bevolking hier
massaal uit voor Oranje. Een voorman van toen,
ds. J.N. Pattist uit Aardenburg, schreef de bekende regels:
"Van d'Ee tot Hontenisse,/van Hulst tot aan Cadsand,/
dat is ons eigen landje/maar deel van Nederland.
Het zit er dik in dat regering en Rotterdamse havenbaron
nen meegingen in dat gevoel om zo greep te houden op
de doorvaart naar de concurrentie in Antwerpen! Maar,
als wij waren geannexeerd door de Belgen,-toch onze
beste vrienden nul- dan had Bloem zijn zin gekregen
en was 'ons eigen landje'omgebouwd tot een twééde
Europoort met 'grauwe, stedelijke wegen'en kades tot
Cadzand.
Wat is natuur nog in dit land? De natuur is een
prachtig geschenk dat het verdient om met liefde en zorg
te onderhouden en beschermen.
Veel bewoners zijn er blij mee - veel toeristen ook!
