tiè
zoek. Er is nog een redelijk gezonde, maar
kwetsbare populatie, 't Duumpje spreekt
zich uit om zich blijvend in te zetten voor
bescherming en behoud.
Campagne
Een eerste belangrijke stap in de goede
richting werd gezet in de vorm van een be-
wustmakingscampagne voor de omgeving:
bewoners en eigenaren/beheerders van
veedrinkputten worden gewezen op het
belang. Het jaar 1984 wordt uitgeroepen als
Boomkikkerjaar. PZC, De Stem, maar ook de
landelijke pers (De Telegraaf) brengen de
RIN-conclusies onder de aandacht van hun
lezers. De RIN-onderzoekers Stumpel en Ha-
nenkamp schrijven zelf een uitvoerig artikel
in Wantij* (1 okt. 1984).'t Duumpje laat van
dit artikel extra exemplaren drukken - om
kostenredenen in dezelfde lay-out, want
ons bin zuunig! - en verspreidt die onder
de bewoners in de buurt van de boomkik
kerpopulaties.
*"Wantij" was destijds het gezamenlijke
orgaan van de Vereniging Milieuhygiëne Zee
land, de Stichting Zeeuws Coördinatieorgaan
voor Natuur, Landschap en Milieubescher
ming en de Stichting Het Zeeuwse Landschap.
Uit de eerste twee ontstond de ZMf (Zeeuwse
Milieufederatie), die nu nog het blad Wantij
uitgeeft. Het genoemde artikel is te downloa
den uit de Tijdschriftenbank van de Zeeuwse
Bibliotheek.
Verspreidingsgebieden
Over de verspreidingsgebieden in W.-Z.-VId.
in die tijd komen we het volgende te weten:
er zijn 11 locaties, waarvan 4 met "restpopu-
laties" (Groese Duintjes, omgeving St. Kruis,
De Plate en Driewegen). De meeste hiervan
bevinden zich bij boerderijen: een beheers
overeenkomst zou mogelijk uitkomst kun
nen bieden. Drie terreinen zijn in beheer
bij natuurorganisaties: Kievittepolder,
Oudelandsepolder en de Knokkert. Voor 4
locaties, wallen bij Terhofstede/Retranche-
ment, wallen van Aardenburg, Kruisdijk en
Vlamingpolder, ligt de verantwoordelijk
heid bij de plaatselijke overheid.
Een aantal nummers van 't Duumpje berich
ten over positieve resultaten:
Gemeente Aardenburg, waar veel
meidoorn is verwijderd in het kader van
bacterievuurbestrijding, reageert positief.
We noteren eveneens een positieve
grondhouding bij de andere betrokken
gemeenten en het waterschap.
Het Zeeuwse Landschap is eindelijk eige
naar geworden van de Kievittepolder. Het
gebied viel al 10 jaar onder de Natuurbe
schermingswet vanwege de boomkikker
populatie en dreigende woningbouw en
kende een lange strijd om de verkrijging,
waarin o.a. het faillissement van Project
ontwikkelaar Rouw heeft meegespeeld.
Er worden in 1984 nog 2 boomkikkerloca
ties gevonden, die in het eerdere onder
zoek niet werden gerapporteerd: het bos
van de Plate en in de Veerhoekpoider.
De wallen van Retranchement, met de
grootste populatie, worden in de recrea
tienota van de gemeente Sluis erkend als
belangrijk natuurgebied, waarvoor een
beheersplan wordt aangekondigd.
1989: Limburg wint van Zeeland.
Het is inmiddels 5 jaar later.
In het eerste nummer van 1989 verschijnt
een alarmerend artikel van Thijs Kramer
(inmiddels ook professioneel betrokken):
"De boomkikkerstand loopt achteruit". Niet
langer kunnen we aanspraak maken op
het feit dat W.-Z.-VId. de beste plek voor de
boomkikker in West Europa is. In Midden-
Limburg hebben beschermende maatrege
len hun gewenste effect gehad en in aantal
len is men W.-Z.-VId. voorbij gestreefd. De
boodschap komt uit een betrouwbare bron:
RIN-onderzoeker Anton Stumpel. Van de
eerder genoemde kerngebieden is eigenlijk
alleen de Kievittepolder voldoende en
toekomstbestendig beschermd en dat is
te danken aan het gerichte beheer van Het
Zeeuwse Landschap. Aan de achteruitgang
is dus iets te doen: de Kievittepolder en
Midden-Limburg tonen dat aan. Staats
bosbeheer is volop bezig de situatie in de
Knokkert te verbeteren, SLZ en particulie
ren legden op veel plaatsen nieuwe putten
aan, maar de dalende trend is nog niet tot
staan gebracht. De Vlamingpolderputpo-
pulatie -wat een mooi woord- moet de
dijkverzwaringswerkzaamheden doorstaan
