Korte berichten bosbeheer, Waterschap en gemeenten. De Zeeuwse Milieufederatie was oorspronkelijk ook betrokken. De federatie beoogde een sluitende kringloop van biologische mest: de ecologische boer die biologische mest betrekt bij de naburige herder. Na veel voorwerk ligt er in december 1992 een "Onderzoeksvoorstel voor het beheer van binnendijken" maar het op één lijn krijgen van belanghebbenden kost veel moeite; pas in mei 1998 worden gesprek ken zo concreet dat de provincie eind 1999 subsidie toezegt. Kort hierna verhuist de aangezochte herder Jan Klomp samen met zijn kudde bestaande uit 175 Drentse heideschapen vanuit Drente naar het landje van Cadzand. De kudde blijft eigendom van herder Jan en Stichting Dijk- en kreekbehoud blijft een rol spelen bij het vergaren van beheerssubsidies. Het Drentse heideschaap kwam als een van de oudste schapenrassen in West Europa in aanmerking voor een speciale Europese subsidieregeling. Toch werd dit ras geleide lijk vervangen door een ras dat zich beter leende voor de Zeeuwsvlaamse situatie. Een permanent onderkomen is er de eerstejaren nog niet en de schapen worden allereerst gehuisvest in een naderhand af te breken schuur bij de Hans Vrieseschans en vervolgens ondergebracht in de werk- schuur van Het Zeeuws Landschap aan Het Grote Gat: een periode die velen nog op het netvlies staat als het jaar waarin de MKZ - crisis flink huishoudt. Kort hierna onder steunt Jan de Zwart de kudde: hij verkoopt zijn schuur op de hoek van de Mosterdweg/ Oude Haven aan bestuurslid Arno Boomert die hem ter beschikking stelt als thuisbasis voor de herders met hun kudde. Steeds moeilijker exploitatie Tijdens de jaren dat de schaapskudde ons landschap onderhoudt, is het ieder jaar weer een hele opgave de financiën rond te krijgen. Het Zeeuws Landschap vergoedt de begrazing van haar dijken, evenals het wa terschap; gemeente Sluis laat haar wallen- complexen onderhouden door de kudde. Daarnaast fourneren overheden als LNV en provincie gelden waardoor exploitatie mogelijk blijft. Om minder afhankelijk te zijn van subsidie gevers probeert men via lammetjesdagen en andere publiciteitsacties zoveel mogelijk donateurs te winnen, maar de kudde heeft het tij niet mee. Waar je eerder voor wol en schapenvlees een goede prijs kon maken, dalen inkomsten uit verkoop steeds verder en valt de kudde hoofdzakelijk terug op inkomsten uit begrazing van verspreid lig gende gebieden. Voorzo'n rondtrekkende kudde zijn eigen lijk 2 herders met honden nodig, maar in de praktijk komt het meestal neer op herder Jan die zich af en toe laat bijstaan door een betaalde kracht. Het harde buitenleven laat echter zijn gezondheid niet onberoerd en stelt beperkingen aan rondtrekken met de kudde. Tegelijkertijd beknibbelt men overal op natuurbeleid, maar de finale klap voor de 'gescheperde' kudde komt met het vervallen van de provinciale subsidie enkele jaren terug. Daarmee komt er een eind aan de langs 's Heeren wegen en dijken rondtrekkende kudde. De laatste jaren waren de schapen bijna permanent gestationeerd bij het onderkomen op de hoek Oude Haven Mosterdweg nabij Oostburg. Deze voor een echte herder weinig aanlokkende situatie heeft eraan bijgedragen dat Jan Klomp zijn kudde inclusief onderkomen overgedaan heeft aan Strandcamping Groede. Dit re- creatiebedrijf van familie Van Damme, om zoomd door Cletemspolder, Zwartegatse Kreek en Groese Polders, liet haar gronden al veel langer door schapen begrazen en inlijving van de kudde van Jan Klomp was dan ook een logische stap. Stichtingsdoelen bereikt Het vormde de afsluiting van een project waarmee Stichting Dijk- en kreekbehoud jarenlang trachtte de waarde van dijken en kreken onder de aandacht te brengen, naast het uitvoeren van beheer op een wijze die een meerwaarde bood voor na tuur en recreatie. Alhoewel aan bescherming van dijken en kreken best nog wat verbeterd zou kunnen worden, heeft de stichting bereikt dat de destijds dreigende teloorgang een halt toegeroepen werd, terwijl nieuwe regel geving vandaag de dag een veel betere bescherming borgt. Overwegend dat de doelen van de stichting goeddeels bereikt zijn, achtte het bestuur de tijd gekomen om de stichting op te heffen en in mei van dit jaar kreeg een en ander haar beslag met het schrappen uit het stichtingenregister. Het batig saldo van 3000 euro is geschon ken aan 't Duumpje en is geoormerkt. Een deel van de kudde op een publieksdag in de Loodijkpolder. In deze rubriek altijd een amalgaam aan onderwerpen. Ditmaal beschrijven de meeste artikeltjes zaken waaruit blijkt dat overheden nog steeds niet uitblinken in transparant handelen. Redactielid Jaap de Hulster maakte een selectie. Asfalteren Nieuwehovendijk We hadden samen met de eigenaren rondom de Nieuwehovendijk bezwaar aangetekend tegen het asfalteren van dit min of meer onverharde dijkje ten behoeve van uitbreiding van wat ooit camping Pannenschuur was. De herinrichting van de camping leidde al tot aanzienlijk meer hectares, maar als het riekt naar 'kwaliteits verbetering' gaan werkelijk alle deuren open. In Sluis hebben ze het ooit eens gepresteerd een projectontwikkelaar aan de kust op gebak te onthalen. En dat was er een die kwam met een 25 van die caravans op nepwielen.Tegenwoordiger minder opvallend waarschijnlijk, maar dat het nog steeds 'u vraagt en wij draaien' is, bleek wel tijdens de bijeenkomst van de commis sie bezwaarschriften waar de gemeente ambtenaar bijna bij de jurist van Roompot op schoot zat. Hoe dan ook, er waren bij de gemeente nogal wat fouten gemaakt (het bestemmingsplan was niet naar behoren bijgewerkt) maar gemaakte fouten waren voor de juristen van de commissie slechts aanleiding te adviseren tot een nieuwe, en dan foutloze, vergunningsprocedure. Het asfalt lag er overigens al. Bijwerken bestemmingsplan Dat het actualiseren van bestemmingsplan nen een ondergeschoven kindje is, bleek enkele weken geleden tijdens het handha- vingsoverleg. Een Belgische eigenaar had nabij de Patiëntieweg op het ene perceel een aantal bomen op een laag weitje omgezaagd zonder vergunning en in een weitje wat verderop met bestemming na tuur een kreek voorzien van vrachtwagens uiengrond. De bomen aan de rand van de weg waren van het waterschap: dat had geen bezwaar noch eiste herplant. Voor de bomen in het weitje moet gecompenseerd worden met nieuwe aanplant. Wat het storten van uiengrond betreft, bleek een verschil in begrenzing. De provincie heeft wat jaren geleden begrenzingen aangepast, maar gemeente Sluis is hier in gebreke ge bleven. De eigenaar - storter ging dus vrijuit als gevolg van gemeentelijke slordigheden. In het handhavingsoverleg hebben we een poging gedaan te achterhalen op welke termijn deze slordigheden hersteld zouden worden, maar dat had geen enkele priori teit. Op onze vraag of men over een lijstje beschikte met aan te passen begrenzingen (die Patiëntieweg zal zeker niet de enige zijn) kwam geen reactie. Noch op onze vraag of het misschien gewenst was deze afwijkingen in beeld te brengen. We zullen het geval aan de provincie voorleggen en vragen of zij hier gemeente Sluis misschien een handje willen helpen. Overtreding privacy - wetgeving Dat er bij gemeente Sluis met twee maten gemeten wordt, bleek uit de net beschre ven "casus Patiëntieweg." De Belgische eigenaar kreeg van gemeentewege 2 brieven waarin pontificaal vermeld werd dat 't Duumpje om handhaving verzocht had, terwijl wij eigenlijk slechts een handje hielpen gemeente Sluis overtreders van eigen wet- en regelgeving in de kraag te vatten. Onze vereniging als zwarte of roet- veegPiet opvoeren leek ons altijd al weinig verheffend, maar met de nieuwe privacy - wetgeving is het zonder enige twijfel als overtreding te kenmerken. Goed nieuws in Sluisse politiek Een politieke partij in het Sluisse heeft wat vragen gesteld waarom Het Zeeuws Land schap niet één op één moet herplanten als de gebiedsinrichting verandert. Zo blijkt maar weer dat een jonge partij als Nieuw Gemeentebelang snel bijleert: het is een allereerste reactie van deze partij waar het 'groene' belangen betreft en dat is hoopgevend. We hebben nog enkele suggesties. Zo is vanuit de Zeeuwse Milieufederatie een oproep gedaan aan het waterschap om minder stringent te kappen. Ongetwijfeld zijn er veel populieren die lijden onder takbreuk en uit oogpunt van verkeersveilig heid vervangen moeten worden, maar het hoeft niet per se een jaarlijks terugkerende militaire operatie te worden: een tandje minder zou ook kunnen. We verwachten dan ook één dezer dagen in de PZC een ad hesiebetuiging aan de ZMf. Want iedereen geniet van enige waardering. Ook voor een andere piepjonge partij hebben we nog wat tips. Een van hun notabelen haalde dit blad met "Eind2014/ begin 2015 werden aan de Oranjedijk in totaal 543 populieren gekapt. De 'houteigenaar' had ergens een leemte in de wet gevonden en hij dacht herplant te kunnen ontlopen. Dat viel dus tegen, maar hij kreeg wel 3 jaar respijt voor herplant en verder kreeg hij bij de commissie bezwaarschriften gedaan dat hij niet 'minimaal 200' bomen moest herplanten, maar 'circa 200 bomen." De herplanter diende uiterlijk Tl juli een herstel/herplantplan aan te leveren en dit plan zou in goede orde ontvangen zijn. Op ons verzoek hierop een blik te mogen wer pen werd ontkennend gereageerd: privacy - wetgeving. We konden dus niet achterhalen of ook deze herplanter een brief van gemeente Sluis ontvangen heeft dat 't Duumpje desbetreffende ambtenaar eraan herinnerd heeft dat nog een plan ingediend moest worden. En natuurlijk laten we ons graag verrassen als de herplanter aan de Sint Pietersdijk niet 'minimaal 200 bomen', of'circa 200 bomen' terugplant, maar veel meer. Mocht eén op één niet helemaal lukken en het is een onsje minder dan die 543, vinden we dat ook een reden voor een pluumpje. Nee, we noemen geen namen, maar het was iets met koeien. Dan weet u wie dat pluumpje van 't Duum pje toekomt. Andere 'faits divers' - Net op de grens, in de vrijstaat Heille, zoals sommigen onder ons dat noemen, is recent een tweetal weitjes gescheurd. Het betrof weitjes met een beperkte natuur- bestemming, maar er zou toch op zijn minst een vergunning verleend moeten worden. Die hebben we nergens zien voorbij komen. We horen er nog van. - In parkSchoneveld had een drietal eigenaren de tuin uitgebreid door zich de groenstrook toe te eigenen en te voorzien van een heuse schutting. Na onze ken nisgeving ging men uitgebreid in overleg met de eigenaar van Schoneveld: voor ons een doorzichtige afleidingsmanoeu vre. Tot onze vreugde vernamen we dat de 3 eigenaren nu een brief op poten ontvangen hebben met boeteclausule en plicht tot herplant. En zo hoort het! Contacten met onze zuiderburen Onze verslaggever uit Petit Paris, Jan Spin- newijn, onderhoudt regelmatig contact met vogelwerkgroepen over de grens en hij doet ons de aanbeveling eens richting Oedelem te rijden.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2018 | | pagina 8