Korte berichten
bosbeheer, Waterschap en gemeenten. De
Zeeuwse Milieufederatie was oorspronkelijk
ook betrokken. De federatie beoogde een
sluitende kringloop van biologische mest:
de ecologische boer die biologische mest
betrekt bij de naburige herder.
Na veel voorwerk ligt er in december 1992
een "Onderzoeksvoorstel voor het beheer
van binnendijken" maar het op één lijn
krijgen van belanghebbenden kost veel
moeite; pas in mei 1998 worden gesprek
ken zo concreet dat de provincie eind 1999
subsidie toezegt.
Kort hierna verhuist de aangezochte herder
Jan Klomp samen met zijn kudde bestaande
uit 175 Drentse heideschapen vanuit Drente
naar het landje van Cadzand. De kudde
blijft eigendom van herder Jan en Stichting
Dijk- en kreekbehoud blijft een rol spelen
bij het vergaren van beheerssubsidies. Het
Drentse heideschaap kwam als een van de
oudste schapenrassen in West Europa in
aanmerking voor een speciale Europese
subsidieregeling. Toch werd dit ras geleide
lijk vervangen door een ras dat zich beter
leende voor de Zeeuwsvlaamse situatie.
Een permanent onderkomen is er de
eerstejaren nog niet en de schapen worden
allereerst gehuisvest in een naderhand af te
breken schuur bij de Hans Vrieseschans en
vervolgens ondergebracht in de werk-
schuur van Het Zeeuws Landschap aan Het
Grote Gat: een periode die velen nog op
het netvlies staat als het jaar waarin de MKZ
- crisis flink huishoudt. Kort hierna onder
steunt Jan de Zwart de kudde: hij verkoopt
zijn schuur op de hoek van de Mosterdweg/
Oude Haven aan bestuurslid Arno Boomert
die hem ter beschikking stelt als thuisbasis
voor de herders met hun kudde.
Steeds moeilijker exploitatie
Tijdens de jaren dat de schaapskudde ons
landschap onderhoudt, is het ieder jaar
weer een hele opgave de financiën rond te
krijgen. Het Zeeuws Landschap vergoedt de
begrazing van haar dijken, evenals het wa
terschap; gemeente Sluis laat haar wallen-
complexen onderhouden door de kudde.
Daarnaast fourneren overheden als LNV
en provincie gelden waardoor exploitatie
mogelijk blijft.
Om minder afhankelijk te zijn van subsidie
gevers probeert men via lammetjesdagen
en andere publiciteitsacties zoveel mogelijk
donateurs te winnen, maar de kudde heeft
het tij niet mee. Waar je eerder voor wol en
schapenvlees een goede prijs kon maken,
dalen inkomsten uit verkoop steeds verder
en valt de kudde hoofdzakelijk terug op
inkomsten uit begrazing van verspreid lig
gende gebieden.
Voorzo'n rondtrekkende kudde zijn eigen
lijk 2 herders met honden nodig, maar in de
praktijk komt het meestal neer op herder
Jan die zich af en toe laat bijstaan door een
betaalde kracht. Het harde buitenleven laat
echter zijn gezondheid niet onberoerd en
stelt beperkingen aan rondtrekken met
de kudde. Tegelijkertijd beknibbelt men
overal op natuurbeleid, maar de finale klap
voor de 'gescheperde' kudde komt met het
vervallen van de provinciale subsidie enkele
jaren terug.
Daarmee komt er een eind aan de langs
's Heeren wegen en dijken rondtrekkende
kudde. De laatste jaren waren de schapen
bijna permanent gestationeerd bij het
onderkomen op de hoek Oude Haven
Mosterdweg nabij Oostburg. Deze voor een
echte herder weinig aanlokkende situatie
heeft eraan bijgedragen dat Jan Klomp zijn
kudde inclusief onderkomen overgedaan
heeft aan Strandcamping Groede. Dit re-
creatiebedrijf van familie Van Damme, om
zoomd door Cletemspolder, Zwartegatse
Kreek en Groese Polders, liet haar gronden
al veel langer door schapen begrazen en
inlijving van de kudde van Jan Klomp was
dan ook een logische stap.
Stichtingsdoelen bereikt
Het vormde de afsluiting van een project
waarmee Stichting Dijk- en kreekbehoud
jarenlang trachtte de waarde van dijken
en kreken onder de aandacht te brengen,
naast het uitvoeren van beheer op een
wijze die een meerwaarde bood voor na
tuur en recreatie.
Alhoewel aan bescherming van dijken en
kreken best nog wat verbeterd zou kunnen
worden, heeft de stichting bereikt dat de
destijds dreigende teloorgang een halt
toegeroepen werd, terwijl nieuwe regel
geving vandaag de dag een veel betere
bescherming borgt. Overwegend dat de
doelen van de stichting goeddeels bereikt
zijn, achtte het bestuur de tijd gekomen om
de stichting op te heffen en in mei van dit
jaar kreeg een en ander haar beslag met het
schrappen uit het stichtingenregister.
Het batig saldo van 3000 euro is geschon
ken aan 't Duumpje en is geoormerkt.
Een deel van de kudde op een publieksdag in de Loodijkpolder.
In deze rubriek altijd een amalgaam aan onderwerpen. Ditmaal beschrijven de
meeste artikeltjes zaken waaruit blijkt dat overheden nog steeds niet uitblinken
in transparant handelen. Redactielid Jaap de Hulster maakte een selectie.
Asfalteren Nieuwehovendijk
We hadden samen met de eigenaren
rondom de Nieuwehovendijk bezwaar
aangetekend tegen het asfalteren van dit
min of meer onverharde dijkje ten behoeve
van uitbreiding van wat ooit camping
Pannenschuur was. De herinrichting van
de camping leidde al tot aanzienlijk meer
hectares, maar als het riekt naar 'kwaliteits
verbetering' gaan werkelijk alle deuren
open. In Sluis hebben ze het ooit eens
gepresteerd een projectontwikkelaar aan
de kust op gebak te onthalen. En dat was er
een die kwam met een 25 van die caravans
op nepwielen.Tegenwoordiger minder
opvallend waarschijnlijk, maar dat het nog
steeds 'u vraagt en wij draaien' is, bleek
wel tijdens de bijeenkomst van de commis
sie bezwaarschriften waar de gemeente
ambtenaar bijna bij de jurist van Roompot
op schoot zat. Hoe dan ook, er waren bij de
gemeente nogal wat fouten gemaakt (het
bestemmingsplan was niet naar behoren
bijgewerkt) maar gemaakte fouten waren
voor de juristen van de commissie slechts
aanleiding te adviseren tot een nieuwe, en
dan foutloze, vergunningsprocedure. Het
asfalt lag er overigens al.
Bijwerken bestemmingsplan
Dat het actualiseren van bestemmingsplan
nen een ondergeschoven kindje is, bleek
enkele weken geleden tijdens het handha-
vingsoverleg. Een Belgische eigenaar had
nabij de Patiëntieweg op het ene perceel
een aantal bomen op een laag weitje
omgezaagd zonder vergunning en in een
weitje wat verderop met bestemming na
tuur een kreek voorzien van vrachtwagens
uiengrond. De bomen aan de rand van de
weg waren van het waterschap: dat had
geen bezwaar noch eiste herplant. Voor de
bomen in het weitje moet gecompenseerd
worden met nieuwe aanplant. Wat het
storten van uiengrond betreft, bleek een
verschil in begrenzing. De provincie heeft
wat jaren geleden begrenzingen aangepast,
maar gemeente Sluis is hier in gebreke ge
bleven. De eigenaar - storter ging dus vrijuit
als gevolg van gemeentelijke slordigheden.
In het handhavingsoverleg hebben we een
poging gedaan te achterhalen op welke
termijn deze slordigheden hersteld zouden
worden, maar dat had geen enkele priori
teit. Op onze vraag of men over een lijstje
beschikte met aan te passen begrenzingen
(die Patiëntieweg zal zeker niet de enige
zijn) kwam geen reactie. Noch op onze
vraag of het misschien gewenst was deze
afwijkingen in beeld te brengen. We zullen
het geval aan de provincie voorleggen en
vragen of zij hier gemeente Sluis misschien
een handje willen helpen.
Overtreding privacy - wetgeving
Dat er bij gemeente Sluis met twee maten
gemeten wordt, bleek uit de net beschre
ven "casus Patiëntieweg." De Belgische
eigenaar kreeg van gemeentewege 2
brieven waarin pontificaal vermeld werd
dat 't Duumpje om handhaving verzocht
had, terwijl wij eigenlijk slechts een handje
hielpen gemeente Sluis overtreders van
eigen wet- en regelgeving in de kraag te
vatten. Onze vereniging als zwarte of roet-
veegPiet opvoeren leek ons altijd al weinig
verheffend, maar met de nieuwe privacy
- wetgeving is het zonder enige twijfel als
overtreding te kenmerken.
Goed nieuws in Sluisse politiek
Een politieke partij in het Sluisse heeft wat
vragen gesteld waarom Het Zeeuws Land
schap niet één op één moet herplanten als
de gebiedsinrichting verandert.
Zo blijkt maar weer dat een jonge partij als
Nieuw Gemeentebelang snel bijleert: het
is een allereerste reactie van deze partij
waar het 'groene' belangen betreft en dat is
hoopgevend.
We hebben nog enkele suggesties.
Zo is vanuit de Zeeuwse Milieufederatie
een oproep gedaan aan het waterschap om
minder stringent te kappen. Ongetwijfeld
zijn er veel populieren die lijden onder
takbreuk en uit oogpunt van verkeersveilig
heid vervangen moeten worden, maar het
hoeft niet per se een jaarlijks terugkerende
militaire operatie te worden: een tandje
minder zou ook kunnen. We verwachten
dan ook één dezer dagen in de PZC een ad
hesiebetuiging aan de ZMf. Want iedereen
geniet van enige waardering.
Ook voor een andere piepjonge partij
hebben we nog wat tips. Een van hun
notabelen haalde dit blad met "Eind2014/
begin 2015 werden aan de Oranjedijk in totaal
543 populieren gekapt. De 'houteigenaar'
had ergens een leemte in de wet gevonden
en hij dacht herplant te kunnen ontlopen.
Dat viel dus tegen, maar hij kreeg wel 3 jaar
respijt voor herplant en verder kreeg hij bij de
commissie bezwaarschriften gedaan dat hij
niet 'minimaal 200' bomen moest herplanten,
maar 'circa 200 bomen."
De herplanter diende uiterlijk Tl juli een
herstel/herplantplan aan te leveren en dit
plan zou in goede orde ontvangen zijn. Op
ons verzoek hierop een blik te mogen wer
pen werd ontkennend gereageerd: privacy
- wetgeving.
We konden dus niet achterhalen of ook
deze herplanter een brief van gemeente
Sluis ontvangen heeft dat 't Duumpje
desbetreffende ambtenaar eraan herinnerd
heeft dat nog een plan ingediend moest
worden.
En natuurlijk laten we ons graag verrassen
als de herplanter aan de Sint Pietersdijk niet
'minimaal 200 bomen', of'circa 200 bomen'
terugplant, maar veel meer. Mocht eén op
één niet helemaal lukken en het is een onsje
minder dan die 543, vinden we dat ook een
reden voor een pluumpje. Nee, we noemen
geen namen, maar het was iets met koeien.
Dan weet u wie dat pluumpje van 't Duum
pje toekomt.
Andere 'faits divers'
- Net op de grens, in de vrijstaat Heille,
zoals sommigen onder ons dat noemen, is
recent een tweetal weitjes gescheurd. Het
betrof weitjes met een beperkte natuur-
bestemming, maar er zou toch op zijn
minst een vergunning verleend moeten
worden. Die hebben we nergens zien
voorbij komen. We horen er nog van.
- In parkSchoneveld had een drietal
eigenaren de tuin uitgebreid door zich de
groenstrook toe te eigenen en te voorzien
van een heuse schutting. Na onze ken
nisgeving ging men uitgebreid in overleg
met de eigenaar van Schoneveld: voor
ons een doorzichtige afleidingsmanoeu
vre. Tot onze vreugde vernamen we dat
de 3 eigenaren nu een brief op poten
ontvangen hebben met boeteclausule en
plicht tot herplant. En zo hoort het!
Contacten met onze zuiderburen
Onze verslaggever uit Petit Paris, Jan Spin-
newijn, onderhoudt regelmatig contact
met vogelwerkgroepen over de grens en
hij doet ons de aanbeveling eens richting
Oedelem te rijden.