Hooge platen Korte berichten Veel factoren té Lintjesregen Scheuren van weilanden in Sluis In de uitgaaf van afgelopen herfst beschreven we over de plannen om de Hooge Platen flink te versterken. In deze bijdrage beschrijft uw redactie de voortgang in het project. Het 7 - Eilandenplan Binnen het eerder beschreven 7 - eilanden plan werd aandacht besteed aan de nood zaak de broedfunctie van 'onze Hooge Pla ten' te versterken, en daarbij ging het spe cifiek over twee deelgebieden: de Bol en de Hooge Springer. Voor de rechts op 'De Plaate' gesitueerde Hooge Springer zal een geheel nieuwe broedlocatie worden gecre- eerd met focus op strandplevier, bontbek- plevier en dwergstern. Voor de Bol gaat het om het behoud van de bestaande broedlo catie met nadruk op grote stern en zwart kopmeeuw. De genoemde soorten zijn niet lukraak ge kozen, maar het betreft soorten die hard achteruit gaan en waarvoor Nederland bin nen Europa verplicht is het voortbestaan te garanderen krachtens de zogenaamde 'in standhoudingsdoelstellingen.' Ingenieursbureau Arcadis regisseert het hele proces en houdt bij wat allemaal (nog) moet gebeuren, alvorens het uitgewerkte voorstel aan tie provincie voorgelegd kan worden ter goedkeuring. Als luisterende leek ben je verbaasd over het aantal zaken waarmee rekening moet worden gehouden. Zoals het broedseizoen van vogels, maar ook met de werp/zoog- periode van zeehonden, met ruiende berg eenden, met piekperiodes van trekvogels om er maar een paar te noemen. Op de Bol moeten ze dan weer niet kijken naar zee honden, maar op de Hooge Springer weer wel. Allerlei details die uiteindelijk terecht komen in de natuurtoets. Verder kan de uitvoering op de Hooge Springer niet gelijktijdig plaatsvinden met die op de Bol, omdat deze een voorname functie heeft als hoogwatervluchtplaats (HVP). Bij voorkeur wil men dus beginnen met de Hooge Springer. Als die klus ge klaard is, ligt hier een nieuwe HVP die kan dienen als uitwijk voor de vogels die tijde lijk niet naar De Bol kunnen uitwijken bij erg hoog water. In de winter ga je ook liever niet aan de slag, dus blijft maar een beperkt aantal maanden over waarin de hele operatie haar beslag moet krijgen. Allemaal onderwer pen die 18 mei de revue passeerden. Het onderdeel Hooge Springer behelst nieuwe broedgelegenheid: een "pannen koek" van ca. 60.000 m3 zand aanbrengen achter de aanwezige zandhaak, op een af stand van ongeveer 150 m van de geul. Het zand mag niette grof zijn, maar ook weer niet te fijn en liefst met weinig slib. Als je in de toplaag schelpen bijmengt, is dat gunstig voor broedvogels en het gaat verstuiving te gen. En waar haal je het zand vandaan Met een sleephopper en buisleiding opspuiten, of met dumpers erheen brengen? Wat de Bol betreft is 80.000 m3 nodig voor de versterking. Ook hier wordt nog uitge zocht waar het vandaan moet komen en hoe het naar de bestemming vervoerd kan worden. Waterdunen leder jaar houdt Het Zeeuws Landschap in het broedseizoen toezicht bij de Hooge Pla ten. Er zijn ieder jaar weer lieden die per se daar de hond willen uitlaten of een barbe cue aansteken. Dit jaar hadden onze toe zichthouders even geluk, geen dienst op zonnige zater- en zondagen, want veel broedvogels kozen voor het veilige Water dunen. Volgend jaar zal het daar met de huidige rust een heel eind gedaan zijn als de bouw start van 360 huisjes, 38 glamping-tenten en 222 kampeerplaatsen. Zelfs al wordt al les gerealiseerd 'in harmonie met de omge ving.' Alsdan zijn Bol en Hoge Springer weer hele maal in staat hun oude kennissen opnieuw te begroeten in een nog steeds dynamische omgeving. De Hooge Platen (Ward óe Brabander?) Ondanks Corona zijn het roerige tijden, dus nieuws op vele fronten. In memoriam Piet Jansen We hebben zowel binnen 't Duumpje als reparatieclub afscheid genomen van Piet Jansen: hij was al geruime tijd ziek. Binnen de reparatieclub was Piet een van de op richters en je kon het zo gek niet bedenken of hij had er verstand van. Geboren in Re- tranchement en deels opgegroeid in Bres- kens, ging hij na de TH in Delft afgerond te hebben in de Randstad aan de slag als le raar wis- en natuurkunde. Naderhand kreeg hij een aanstelling aan RSG Scheldemond in Vlissingen; in die periode woonde het gezin in Souburg. Na het beschikbaar ko men van de ouderlijke woning in Breskens, werd dat de nieuwe woonplaats. In zijn vrije tijd zwierf hij door 't Zwin waar hij verbleef in het eigen duinhuis te mid den van de zwinnatuur. Als natuurgids ver telde hij talloze bezoekers over alles wat in het Zwin groeide, bloeide en rondvloog. En als hij dan toch aan het vertellen was, nam hij als lid van de heemkundige kring ook de morfologie van het gebied wel even mee. De leden van onze vlinderwerkgroep den ken nog altijd met veel genoegen terug aan de inventarisaties daar, waar ze altijd welkom waren met hun lakens en vlinder- vallen als er geïnventariseerd moest wor den. Sinds 2004 maakte Piet deel uit van het be stuur van 't Duumpje en tevens draaide hij mee in de werkgroep planologie. Hij te kende alle stukken als er weer eens een bezwaar of zienswijze de deur uit moest; meestal pas nadat hij de aangeboden tekst van nog wat verfijningen voorzien had. Binnen de reparatieclub was Piet de enige die de radio-buizentechniek nog in de vin gers had. Waar tegenwoordig alles uit tran sistors en IC's bestaat, kon Piet nog vertel len over radiobuizen en roosterspannin- gen. Maar niet om op de voorgrond te treden. Hij zat aan de 'intake' en velde het eerste en meestal finale oordeel: zien wij hier re paratiekansen of niet. In de momenten dat op die plek weinig te doen was, keek hij toe bij de reparateurs. Als daar dan het proces even stokte met 'oemoemenoe', reageerde Piet nogal eens bezonken met "en as me het noe jeens zwo doenhiermee de uiteindelijke oplossing aandragend. We zullen hem niet gauw vergeten. Naast verdriet is er binnen 't Duumpje ook vreugde, want de leden Luciën Boerjan en Jaap de Hulster mochten een 'lintje' in ont vangst nemen. Meer hierover in een vol gend nummer. Hulde voor herplant Eind vorig jaar maakten we gewag van de monumentale oopulus serotina bij de wa tertoren die tot onze schrik ineens gekapt was. Het paste in onze beleving dat in ge meente Sluis in bijna alle gevallen veel te gemakkelijk toestemming gegeven wordt een boom die iemand niet aanstaat maar te kappen. In dit geval lag het anders: een flinke storm betekende de nekslag voor de ruim 85 jaar oude populier. En op de afde ling groen was men al doende te zoeken naar een opvolger waaraan gemeente Sluis in de toekomst enige statigheid zal kunnen ontlenen. Toen we begin april passeerden, zagen we (foto rechts) 2 heren die de forse nieuwe aanplant nog wat extra aan het soigneren waren en even voor ons wilden poseren. Helaas is het een grote uitzondering, deze vrolijke stemming. We schreven eerder over weilanden die omgezet werden in ak kerland, met het gevolg dat er voor 'weide vogels' weinig weide resteert. Niet alleen Natuurmonumenten schrijft al jaren brand brieven over onze weidevogels, waarvan het biotoop in snel tempo verdwijnt. Het is mede te wijten aan overheden als gemeen te Sluis die de rechte rug ontberen en ille gaal scheuren belonen door achterafzon- der enige voorwaarde te legaliseren. Blijk baar hoort het niet binnen het 'denkraam' van beoordelend ambtenaar te zoeken naar enige vorm van compensatie bv. in de vorm van enig natuurlijk groen dat zich aan de nieuwe monotonie kan ontrukken.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2021 | | pagina 9