Hooge platen
Korte berichten
Veel factoren
té
Lintjesregen
Scheuren van weilanden in Sluis
In de uitgaaf van afgelopen herfst beschreven we over de plannen om de
Hooge Platen flink te versterken. In deze bijdrage beschrijft uw redactie de
voortgang in het project.
Het 7 - Eilandenplan
Binnen het eerder beschreven 7 - eilanden
plan werd aandacht besteed aan de nood
zaak de broedfunctie van 'onze Hooge Pla
ten' te versterken, en daarbij ging het spe
cifiek over twee deelgebieden: de Bol en
de Hooge Springer. Voor de rechts op 'De
Plaate' gesitueerde Hooge Springer zal een
geheel nieuwe broedlocatie worden gecre-
eerd met focus op strandplevier, bontbek-
plevier en dwergstern. Voor de Bol gaat het
om het behoud van de bestaande broedlo
catie met nadruk op grote stern en zwart
kopmeeuw.
De genoemde soorten zijn niet lukraak ge
kozen, maar het betreft soorten die hard
achteruit gaan en waarvoor Nederland bin
nen Europa verplicht is het voortbestaan te
garanderen krachtens de zogenaamde 'in
standhoudingsdoelstellingen.'
Ingenieursbureau Arcadis regisseert het
hele proces en houdt bij wat allemaal (nog)
moet gebeuren, alvorens het uitgewerkte
voorstel aan tie provincie voorgelegd kan
worden ter goedkeuring.
Als luisterende leek ben je verbaasd over
het aantal zaken waarmee rekening moet
worden gehouden. Zoals het broedseizoen
van vogels, maar ook met de werp/zoog-
periode van zeehonden, met ruiende berg
eenden, met piekperiodes van trekvogels
om er maar een paar te noemen. Op de Bol
moeten ze dan weer niet kijken naar zee
honden, maar op de Hooge Springer weer
wel. Allerlei details die uiteindelijk terecht
komen in de natuurtoets.
Verder kan de uitvoering op de Hooge
Springer niet gelijktijdig plaatsvinden met
die op de Bol, omdat deze een voorname
functie heeft als hoogwatervluchtplaats
(HVP). Bij voorkeur wil men dus beginnen
met de Hooge Springer. Als die klus ge
klaard is, ligt hier een nieuwe HVP die kan
dienen als uitwijk voor de vogels die tijde
lijk niet naar De Bol kunnen uitwijken bij
erg hoog water.
In de winter ga je ook liever niet aan de
slag, dus blijft maar een beperkt aantal
maanden over waarin de hele operatie haar
beslag moet krijgen. Allemaal onderwer
pen die 18 mei de revue passeerden.
Het onderdeel Hooge Springer behelst
nieuwe broedgelegenheid: een "pannen
koek" van ca. 60.000 m3 zand aanbrengen
achter de aanwezige zandhaak, op een af
stand van ongeveer 150 m van de geul. Het
zand mag niette grof zijn, maar ook weer
niet te fijn en liefst met weinig slib. Als je in
de toplaag schelpen bijmengt, is dat gunstig
voor broedvogels en het gaat verstuiving te
gen. En waar haal je het zand vandaan Met
een sleephopper en buisleiding opspuiten,
of met dumpers erheen brengen?
Wat de Bol betreft is 80.000 m3 nodig voor
de versterking. Ook hier wordt nog uitge
zocht waar het vandaan moet komen en
hoe het naar de bestemming vervoerd kan
worden.
Waterdunen
leder jaar houdt Het Zeeuws Landschap in
het broedseizoen toezicht bij de Hooge Pla
ten. Er zijn ieder jaar weer lieden die per se
daar de hond willen uitlaten of een barbe
cue aansteken. Dit jaar hadden onze toe
zichthouders even geluk, geen dienst op
zonnige zater- en zondagen, want veel
broedvogels kozen voor het veilige Water
dunen.
Volgend jaar zal het daar met de huidige
rust een heel eind gedaan zijn als de bouw
start van 360 huisjes, 38 glamping-tenten
en 222 kampeerplaatsen. Zelfs al wordt al
les gerealiseerd 'in harmonie met de omge
ving.'
Alsdan zijn Bol en Hoge Springer weer hele
maal in staat hun oude kennissen opnieuw
te begroeten in een nog steeds dynamische
omgeving.
De Hooge Platen (Ward óe Brabander?)
Ondanks Corona zijn het roerige tijden, dus nieuws op vele fronten.
In memoriam Piet Jansen
We hebben zowel binnen 't Duumpje als
reparatieclub afscheid genomen van Piet
Jansen: hij was al geruime tijd ziek. Binnen
de reparatieclub was Piet een van de op
richters en je kon het zo gek niet bedenken
of hij had er verstand van. Geboren in Re-
tranchement en deels opgegroeid in Bres-
kens, ging hij na de TH in Delft afgerond te
hebben in de Randstad aan de slag als le
raar wis- en natuurkunde. Naderhand kreeg
hij een aanstelling aan RSG Scheldemond
in Vlissingen; in die periode woonde het
gezin in Souburg. Na het beschikbaar ko
men van de ouderlijke woning in Breskens,
werd dat de nieuwe woonplaats.
In zijn vrije tijd zwierf hij door 't Zwin waar
hij verbleef in het eigen duinhuis te mid
den van de zwinnatuur. Als natuurgids ver
telde hij talloze bezoekers over alles wat in
het Zwin groeide, bloeide en rondvloog. En
als hij dan toch aan het vertellen was, nam
hij als lid van de heemkundige kring ook de
morfologie van het gebied wel even mee.
De leden van onze vlinderwerkgroep den
ken nog altijd met veel genoegen terug
aan de inventarisaties daar, waar ze altijd
welkom waren met hun lakens en vlinder-
vallen als er geïnventariseerd moest wor
den.
Sinds 2004 maakte Piet deel uit van het be
stuur van 't Duumpje en tevens draaide hij
mee in de werkgroep planologie. Hij te
kende alle stukken als er weer eens een
bezwaar of zienswijze de deur uit moest;
meestal pas nadat hij de aangeboden tekst
van nog wat verfijningen voorzien had.
Binnen de reparatieclub was Piet de enige
die de radio-buizentechniek nog in de vin
gers had. Waar tegenwoordig alles uit tran
sistors en IC's bestaat, kon Piet nog vertel
len over radiobuizen en roosterspannin-
gen.
Maar niet om op de voorgrond te treden.
Hij zat aan de 'intake' en velde het eerste
en meestal finale oordeel: zien wij hier re
paratiekansen of niet. In de momenten dat
op die plek weinig te doen was, keek hij toe
bij de reparateurs. Als daar dan het proces
even stokte met 'oemoemenoe', reageerde
Piet nogal eens bezonken met "en as me
het noe jeens zwo doenhiermee de
uiteindelijke oplossing aandragend.
We zullen hem niet gauw vergeten.
Naast verdriet is er binnen 't Duumpje ook
vreugde, want de leden Luciën Boerjan en
Jaap de Hulster mochten een 'lintje' in ont
vangst nemen. Meer hierover in een vol
gend nummer.
Hulde voor herplant
Eind vorig jaar maakten we gewag van de
monumentale oopulus serotina bij de wa
tertoren die tot onze schrik ineens gekapt
was. Het paste in onze beleving dat in ge
meente Sluis in bijna alle gevallen veel te
gemakkelijk toestemming gegeven wordt
een boom die iemand niet aanstaat maar
te kappen. In dit geval lag het anders: een
flinke storm betekende de nekslag voor de
ruim 85 jaar oude populier. En op de afde
ling groen was men al doende te zoeken
naar een opvolger waaraan gemeente Sluis
in de toekomst enige statigheid zal kunnen
ontlenen.
Toen we begin april passeerden, zagen we
(foto rechts) 2 heren die de forse nieuwe
aanplant nog wat extra aan het soigneren
waren en even voor ons wilden poseren.
Helaas is het een grote uitzondering, deze
vrolijke stemming. We schreven eerder
over weilanden die omgezet werden in ak
kerland, met het gevolg dat er voor 'weide
vogels' weinig weide resteert. Niet alleen
Natuurmonumenten schrijft al jaren brand
brieven over onze weidevogels, waarvan
het biotoop in snel tempo verdwijnt. Het is
mede te wijten aan overheden als gemeen
te Sluis die de rechte rug ontberen en ille
gaal scheuren belonen door achterafzon-
der enige voorwaarde te legaliseren. Blijk
baar hoort het niet binnen het 'denkraam'
van beoordelend ambtenaar te zoeken
naar enige vorm van compensatie bv. in de
vorm van enig natuurlijk groen dat zich aan
de nieuwe monotonie kan ontrukken.