r]
1
hore, tot groot genoegen van
zowel het jonge als wat oudere
publiek. De laatste kategorie
was de verwachting, maar dat
ook het jongere publiek dui
delijk op Q-65 was afgekomen
en enthousiast op de muziek
reageerden geeft stof tot na
denken. De tendens lijkt weer
terug te gaan naar de zestiger
jaren. De R&B, R&R van o.a.
Dr. Feelgood in Middelburg,
Rockey West and the Hum-
buggers in Heinkenszand en
nu weer Q-65 (alle drie toch
niet meer de jongste bands),
trekken volle zalen waarbij
het publiek niet aan de kant
blijft staan om de muziek te
analyseren op haar ingewik
keldheid, maar lekker staat
mee te swingen en een 'good
time' heeft.
Verschillende sferen
DE "OUDJES" DOEN HET
NOG GOED.
Geen onfris uiterlijk, geen
doorlopend provocerend ge
drag, zoals in de beginjaren
van de 'KJOE', wel een
"volle bak" in Brogum op
30 april j.l.
Dat Q-65 niet meer de jongste
band is die we op de podia te
genkomen is alleen te merken
aan het veranderde uiterlijk -
en dit in de wel erg opvallende
tegenstelling met de beginjaren
van de band - want nu keurig
geknipte kapsels en het feit
dat de een wat meer in gewicht
is toegenomen dan de ander.
Maar, een zaal 'bespelen', dat
kunnen ze nog steeds en met
volle overgave. Wat is de for
mule van een band die offi
cieel al vanaf 1974 uiteen is,
maar die bij iedere gelegenheid
dat ze weer eens met elkaar
spelen, zo succesvol is?
Bieler, die in 1974 zijn eigen
groep opricht 'Dambuster',
Peter Vink en Beer Klaasse
(die in 1968 Jay Baar vervangt),
die in 1975 opduiken in de
symfonische rockformatie Finch.
Met tussenpozen van gemiddeld
5 jaar komt de oude formatie,
waarin ook Joop Roelofs en
Joop van Nimwegen, weer eens
bij elkaar. En iedere keer weer
is dan het gelegenheidsoptreden
van Q-65 een hoogtepunt.
We zien het niet vaak in Zeeland
dat het publiek dermate enthou
siast is dat iemand het podium
beklimt om tussen de bandleden
te dansen. In Brogum zagen we
even dit toch ouderwetse tafe
reel terug, hoe een 'roadie' een
meisje optilde van het podium,
en weer keurig op de vloer te
rugzette. Q-65 speelde zeer
geroutineerd en met volle
overgave waarbij, - indien je
vooraan stond - letterlijk de
(zweet)druppels rond je oren
vlogen.
Zij brachten zeker 8(3% van
hun oudere nummers ten ge-
Het bestuur van de Jazz Activiteiten Stichting Zeeland (afgekort Jasz) en
alle medewerkenden mogen terugzien op een zeer geslaagd Middelburgs
Jazzfestival. Het was al weer voor de achtste keer dat dit festival gestalte
kreeg. In de afgelopen jaren is dit evenement geleidelijk verder uitgegroeid.
Van donderdag 9 tot en met zaterdag 11 mei traden in de Zeeuwse hoofd
stad niet minder dan 27 orkesten op. En dat was weer meer dan vorig jaar.
Die toename is te danken aan de groeiende belangstelling van de Horeca
voor dit evenement. In 1984 waren nog slechts drie cafe's van de partij en
dat aantal groeide nu tot acht. Als we de geluiden goed hebben gehoord
zit het er dik in dat nog meer cafe's hun poorten voor een jazzorkest zul
len openen. Een prima ontwikkeling dus.
Vochtige start
Kroegentocht
terugblik
terugblik
AUDINMUIN
Anja Groeneveld
65 Zierikzee
F
4
5
'Meccano', net als het Galjoen
aan het Damplein gevestigd, hield
de liefhebbers van wat modernere
jazz vast. Was in de meeste andere
zaken oude stijl te horen, in Mecca
no blies saxofonist Joop Hendriks
de sterren van de hemel in stukken
van latere datum.
Al met al bleek, dat ook in Middel
burg een "jazzy" kroegentocht
zeer zeker levensvatbaarheid heeft.
Luisteravond
Over naar de vrijdagavond. Plaats
van samenkomst, zoals "altijd", de
Concert- en Gehoorzaal aan de
Singelstraat.
De organisatoren hadden voor een
prima bezetting gezorgd. De ama
teurs van The Red Beans hadden de
wat ondankbare taak het publiek op
te warmen. Maar het lukte goed.
Dat er een duidelijk verschil is tus
sen profs en amateurs bleek toen
Gold Washboard uit Polen als tweede
band aan hun toegemeten anderhalf
uur begon. Het publiek ging er echt
voor zitten. Nu is dat een gebruike
lijk beeld van het concertgebe uren»
op de vrijdagavond. De polen, die
hun bassist aan de grens hadden
moeten achterlaten, omdat er iets
niet klopte met zijn papieren, gingen
er fors tegenaan. Geen New Orleans
stijl, zoals bij The Red Beans, maar
Zonder muziek bezitten diverse
gelegenheden waar bier en andere
dranken kunnen worden gedronken
al een eigen sfeer. Met levende mu
ziek is dat ook zo. The Cavern (juist,
we begonnen met een goede adver
teerder) kreeg op die donderdag
avond ook publiek van middelbare
leeftijd binnen. En dat publiek kon
vaststellen, dat die gelegenheid zich
ook prima leent voor jazzconcerten,
waarbij bovendien gedanst kon wor
den. 'De Mug' was zoals gebruike
lijk bij dit soort festiviteiten bom
vol. Gezellig, maar niet zoveel aan
dacht voor de muziek. Hoe anders
was het bij 'De Vriendschap' op de
Markt en in cafe 'De Geere' in de
Langeviele. Daar een geboeid luis
terend publiek met veel applaus
voor de solisten. In 'De Klos',
(Vlasmarkt) zat het er een beetje
tussenin. Verder naar de Heren
straat waar 'De Poort' ruimte bood
aan De Dixie Daddies o.l.v. good-
old Johan Sinke. Ook daar veel
mensen en een goede ?feer. 'Het
Koper Galjoen', een zaak die al
langer regelmatig gastvrijheid
biedt aan jazzorkesten had zeker
ook niet over belangstelling te
klagen. Daar zorgden De Keesjes
voor een feestelijke stemming.
drie dagen een
swingende stad
Dat dit evenement ook wat erken
ning gaat krijgen bij het gemeente
bestuur bleek uit het feit, dat loco-
burgemeester Ad Bergshoef eigen
handig het festival in gang zette.
Hij deed dat door de eerste tonen
van het eerste nummer van het
concert van The Blue Jeans Big
Band te dirigeren. Op dat moment
donderdagavond rond 19.00 uur
zag het er allemaal nog niet zo
florissant uit. De regen daalde ge
staag neer uit de hemel. De twin
tig leden van de band hielden het
onder twee marktkramen net
droog. Maar goed, na woorden van
welkom gesproken door Jasz-voor-
zitter Harry Hendrikse en woorden
van waardering voor de jazz-activi-
teiten gesproken door de loco-bur-
gemeester begon de Blue Jeans
Big Band gewoon. Schuilend onder
hun paraplu luisterden heel wat
mensen toe. Het aantal groeide
toen het rond acht uur droog
werd.
Terwijl het concert op de markt
nog een uurtje doorging begonnen
in acht horeca-gelegenheden in de
binnenstad evenzoveel jazzorkesten
te spelen. Jazzliefhebbers met Bra
bantse ervaring gingen op 'kroegen
tocht'. Wij hebben wat moeite met
dat woord. Het woord 'kroeg' heeft
in onze echt Zeeuwse oren een wat
negatieve klank. Daarbij komt het
dat het lang niet allemaal kroegen
waren, waarin jazzklanken klonken.
Om tussen acht en twaalf uur in de
avond acht horecagelegenheden (dat
vinden we toch wat milder klinken)
te kunnen aandoen moet er flink
doorgestapt worden. Stappen in de
letterlijke zin van het woord wel te
verstaan. Maar het was de moeite
waard. Bovendien biedt zo'n gele
genheid mensen die nu niet zp
makkelijk allerlei cafédeuren ope
nen daartoe een goed excuus.
