n
V
Q
O
I
gejaagd door de wind"
18
19
Hoe pik je de juiste dag eruit? Een dag vóór het Rhythm 'n Booze Festival
en een dag erna hebben we stralend weer en juist die ene dag lieten de weer
goden verstek gaan en zag de organisatie in gedachten de tent door de onbe
rekenbaar neervallende windstoten met een kracht van 5 a 6 de lucht ingaan.
Ook hier geldt net als in Torhout dat je alles tot in de kleinste details voor
elkaar kunt hebben en in de hand kunt houden maar dat over de weersom
standigheden niemand iets te vertellen heeft. Zoiets blijft altijd jammer voor
een organisatie en zeker voor die van Rhythm 'n Booze waar de toegang nog
altijd gratis is. Terreinomzetten die lager zijn dan de verwachting en waar de
organisatie het toch van moet hebben om weer reserves te kweken voor het
volgende jaar. Dit jaar deden de "warme-hap-stands" goede zaken en zag me
nigeen het als een gemis dat er nergens gewoon eep bak koffie gehaald kon
worden.
BUITENLANDSE INBRENG
THE YEH -YEH's en
THREE MUSTAPHAS THREE
TEGENSLAGEN
naars draften blues
terugblik
terugblik
INTRUDER
De uit België afkomstige formatie Intruder
die volgens hun zeggen gedurende één jaar
hun repertoire hadden "klaargestoomd",
beantwoordde niet geheel aan hun aankon
diging. Het rammelde nog behoorlijk.
Ofschoon de aanval de beste verdediging
is het één grote muzikale coctail uit ver
schillende continenten, afgewerkt met een
Arabisch olijfje, wat nog swingt als een
trein ook.
MICK CLARKE BAND
Ook in de tent speelde de Engelse Mick
Clarke Band. Deze schitterende blues
band stond duidelijk verkeerd in de tjok
volle tent en verdiende een plaatsje op het
grote podium. Maar ja, als je alles van te
voren weet is het makkelijk. Het publiek
wat in de tent nog een plaatsje kon be
machtigen genoot van de onvervalste
bluestonen. De stijl van Mick Clarke, door
de noten minder lang aan te houden en
daardoor grotere spanning creëerend,
waarbij de antwoordende gitaarloopjes
weer met grotere kracht gespeeld worden,
zorgden ervoor dat de muziek haar wortels
houdt waar ze liggen: in de oudere blues.
Verder zagen we nog THE CALL
BOYS, THE JUKE JOINTS en
JOHNNY THE SUKKELS, die
het totaal van negen Zeeuwse bands
kompleet maakten.
The Call Boys, waarvan de gitaren
niet helemaal goed gestemd stonden
waardoor het coverwerk wat ze brach
ten duidelijk anders klonk dan het ori
gineel. The Juke Joints, die nummers
van hun LP 'Dancing Shoes' life presen
teerden staan altijd garant voor een ste
vige portie bluesrock. Peter Kempe in
Gimmick 4: "Onze muziek slaat gewoon
goed aan in duistere gore tenten". Wij
sluiten ons bij Peter aan op één ding na,
'gore' ging hier niet op. En dan was daar
nog Johnny The Sukkels. Ik heb nog
nooit een band zich zo in het zweet
zien werken. Rock 'n Roll, blues en
ballads wisselde elkaar in een snel tempo
af waarbij de als altijd loeistrak drum
mende Martin Koster ons opviel als
"een zeer bekend gezicht" (juist dié Mar
tin Koster). Martin, Jan van Luijck, zang;
René Koelemay, piano; Leo Pouwe, bas;
Raf van Essen, sax en Leen Vogelaar op
de gitaar willen duidelijk als gezelIigheids-
band naar voren gebracht worden. Zo
wordt er ook gespeeld, gezellig en voor
het plezier van zowel de muzikanten als
het publiek.
Gehuld met rode fezzen en gewapend
met accordeon, bouzouki en viool werd
Three Mustaphas Three spelend in de tent
ongewild bijgestaan door het ruim 350
maal over het terrein schallende "yeh-yeh"
van de Belgische formatie onder dezelfde
naam. Af en toe gaf dat wel een grappig
effekt wanneer het - niet gepland - wel
getimed overkwam. Een foutje in de orga
nisatie, kan voorkomen. Zowel bij The
Yeh - Yeh's als Three Mustaphas Three
staat humor hoog in het vaandel. Kun je
bij de Yeh - Yeh's nog zeggen 'lekkere
rock 'n roll', bij Three Mustaphas Three
Lnohet inmens grote podium wat
Hk het publiek te bereiken.
KJter, nodig voor het gevraagde
k (zeker wanneer je wat van
Eter stond) ontbrak hier waarbij ze
1 de steeds terugkerende rukwin-
ok nog werden tegengewerkt.
Of de duivel er mee speelde hadden
nog twee voorronde-winnaars uit het
Hit'm or Lose te kampen met proble
men. Zo viel bij EX-Q's een gedeelte
van het geluid weg net op het moment
dan het "liep als een speer", aldus
Jacco Lauret, zanger van de groep.
Voor Edwin de Koster, gitarist van
EX-Q's kwam het allemaal wel goed
uit. Edwin heeft het patent om bij
bijna ieder optreden wel een snaar
te breken en deze keer liep dit syn
chroon met het uitvallen van het ge
luid, over timing gesproken!
Gastdrummer Chris Götte en bassist
George de Graaf vingen deze ongewilde
'silence' op uitstekende wijze op toen
zij merkten dat over de eigen versterker
van de bassist yvel geluid was. De com
binatie maatgevoel en techniek van
Chris en George in verschillende tempi-
wisselingen gaven de technische men-
Eén tegenslag komt nooit alleen en
de problemen met de openingsband
betreffende het geluid kwam dan
ook niet als een verrassing. Jammer
was dat tengevolge van deze proble
men AVITAL, als één van de vijf
voorrondewinnaars van het Hit'm
or Lose-gebeuren, een te kort optre
den had en maar zes nummers ten
gehore kon brengen. Deze sympathie
ke hard-rock formatie uit Middelburg
gaf ten overstaan van een behoorlijke
eigen aanhang, ondanks alle proble
men, een vrolijk concert en wij zagen
eigenlijk liever dat het optreden van
I.D. was ingekort en niet dat van
Avital.
sen van het P.A. alle gelegenheid de
schade te herstellen.
Ook de formatie CARBAZOL had te
kampen met problemen, alleen lagen
deze meer op het "menselijke" vlak,
doordat - door een misverstand -
de gebroeders Loyd en Romeo van
Aerde, resp. percussie, zang en toetsen
niet aanwezig waren. Sunny Annuëls
gitarist en zanger van Carbazol zag het’
in eerste instantie helemaal niet mee'
zitten om nog op te treden maar doof
de smeekbeden van vooral zangeres
Albertina Vergouwen liet hij zich
overhalen toch het podium te beklid
men. Alle respect voor deze tot vijf i
man gereduceerde formatie die zich
voor honderd procent in de strijd
gooiden om het muzikale gemis van
percussie, zang en toetsen op te vang* ue
en. Twee formaties zagen hun optre' ll»an tiet H’a's eerste prijswinnaars
den zonder problemen verlopen zo- it m or Lose-festival.
iften Blues had duidelijk wel die
*er in huis en speelde hun set op
^professionele wijze. We hebben
«tai eens eerder gezegd dat zanger
pivan Hoof op prima wijze de
&ue$ weet neer te zetten en ook tij-
Jhsdit optreden had hij het publiek
Wel in zijn greep waarbij we zeker
F®1 voorbijgaan aan de uitstekend op
afgestemde muzikanten die
*rop zich ook solistisch alle kans
ijfflan tot hun recht te komen en
5; °P de juiste wijze gebruik van
te maken. De muzikaal verant-
nummers, het samenspel, het
rjosch optreden van de muzikanten
r daarvoor een prima zanger zorgden
unan’eme jury-uitslag en zij
L?, a^en Blues aan als winnaars
eeZste Hit'm or Lose Festival.
H°of, zang; Ronald Platjouw,
ïr rSIZer'sax; Charles Heiszler, gi-
”eter de Maat, bas en Willem
6 fi J<rums duiken in principe op
Foninn sePtember de studio bij Ron
r^rdhotln Waar z'i met Pr°ducer Harry
Ho de 9fan Werken aan de opnamen
lïSnk_.s!99'e als eerste oriiswinnaars
