IN HET KORT:
vrijbuiters-,
t'hofpop-
country-
festival
recept
en
DASJAN
TENDERFOOT
SCHOUWBURG
MIDDELBURG
SCARLET O’HARA
THE NOISE
DUST
O’ASIS
IRONIC
36
37
18 juni
FOYER
THE JOINT
terugblik
terugblik
we|
',eentegrenzen plaatsvindt.
Culturele pakket van Middelburg
Na de extreme ingetogenheid kwam de
kleurrijk getinte reggea van Dasjan
bijna extravagant over.
Zanger/gitarist Kendread pakte het
aanwezige publiek direkt door ze te
laten voelen dat ze belangrijk waren
voor de band en gaf in ruil dansbare
reggea, beweging en lichteffekten wat
door het publiek zeker werd gewaar
deerd en wat de helaas veel te hard
doorkomende bas en het vals zingen
van de aarzelend bewegende backing-
zangeressen voor lief nam.
Inzet: Karin de Koek
(Dreams Die First?)
bleef optimistisch!
is nie1
bepaald hun sterkste kant maar
instrumentbeheersing mocht er
De nieuwe Middelburgse hardrock-
groep IRONIC bracht een te ver
wachten massaal geluid. Het visuele
aspekt kwam voornamelijk voor
rekening van zanger Bertus Hooger-
heyde die niet bang was voor wat
show en regelmatig bewees een tong
te hebben waar je één vel postzegels
tegelijk mee kan bevochtigen. Ironie
Desalniettemin stond rond negen uur
de Schouwse formatie THE NOISE op
het podium om ons te verrassen met
een puik optreden. De twee 'frisse
meiden' vulden eikaars zangkwa-
liteiten goed aan en werden begeleid
op een gedreven manier. Ze hadden
er lol in en - ondanks het feit dat de
zenuwen ook een woordje meespeel
den - de juiste portie lef waardoor
het de moeite van het kijken en
luisteren zeker waard was.
De laatste voorronde vond na het
nodige geharrewar over de lokatie
uiteindelijk, door bemiddeling van
Kees Petiet, plaats in de foyer van
de schouwburg. Ons inziens heeft de
gemeente Middelburg een unieke kans
om via het Hit'm or Lose gebeuren
een extra culturele dimensie aan de
braderie toe te voegen laten lopen.
Maar ach, gemeentebesturen die pop
muziek als een geïntegreerd deel van
de cultuur beschouwen zijn twintig
jaar na Stg. Pepper nog immer
zeldzame uitzonderingen. Het al zo
vaak gebruikte argument dat het
geluidsnivo bij popconcerten onaan
vaardbaar hoog is steekt toch wel
schril af tegen het 'volume' wat elke
zichzelf respekterende fanfare produ
ceert, en die repeteren zelfs in de
openlucht. Eén enkel popfestival
maakt nog geen zomer.
Het recept voor een goed festival
lijkt eenvoudig: een juiste lokatie,
ervaren P.A. met voldoende vermo
gen, goede programmering, mooi weer
en publiek. Een vermenging die
echter in de praktijk net zo eenvou
dig is als het exact toevoegen van
een 'snuifje zout', een 'ietsiepietsie
peper', een 'wolkje room' en een
'scheutje rum'. Voor het kiezen van
de juiste ingrediënten en dosering is
een 'weten' nodig, ontstaan uit erva
ring. En dan nog kan, zoals bij 't
Hofpop, het WEER een onverbidde-
betrachten, maar heeft desondanks
'het' wel in zich. Deze Tenderfoo’
ging zich vrolijk te buiten aan covers
w.o. The Wind Cries Mary en
- Summertime (de Brainbox uitvoering
stoorde zich niet aan een ontsteirid
afstelling van de gitaar en speeii
met een hoop gezonde lef. Daartuss>:
zat 'het' als een kasplant-
Alleenwater geven mannen,
water!
Door Johan Batteur
Na het rastagebeuren werd het
podium vrijgemaakt voor de pech
vogels van de dag, THE JOINT.
's Middags in de regen was hun
optreden op het Vrijbuiterfestival
door een bommelding (hoe verzinnen
ze het) de mist in gegaan en in De
Stenge waren ze nog maar amper
begonnen of gitarist André Nagelhout
keek beteuterd tegen een gebroken
snaar aan. De overige bandleden
vingen deze zoveelste tegenslag goed
op met een gedurfde improvisatie
maar nu ging de tijdslimiet weer in
het nadeel werken, want toen alles
weer werkte zoals het moest en de
band weer ging draaien werden ze
door presentator Hans Walrave onver
biddelijk een halt toegeroepen omdat
de tijd om was. Met een stevig
applaus gaf het publiek blijk van
waardering voor de teleurgestelde
leden van The Joint.
Elke nieuwe band verdient een faire
kans, maar het valt nou eenmaal niet
te ontkennen dat er, wanneer zo'n
band uit een handvol gerenomeerde
muzikanten bestaat, zeker bij de
verzamelde 'vakgenoten' een sfeer
ontstaat van "ja, ja, laat eerst maar
eens horen"! De jury zal zich daar
weinig van aangetrokken hebben,
maar sommige leden van O'Asis
waarschijnlijk wel en begrijpelijk.
Maar vele van die 'vakgenoten' keken
elkaar bij het eerste nummer al aan
en knikten wijs. Dwars door het
slechte PA geluid klonken de uitge
kiende arrangementen, haarscherpe
breaks en de prima instrument
beheersing onmiskenbaar door.
net Vrijbuiterfestival, georganiseerd
door café De Vrijbuiter, de gemeente
Goes en de leden van het Canasta
■abaret, gezellig. En wanneer volgend
Jaar de zon het festival wil toelachen
kan het oergezellig worden want,
vertelt de organisatie "het Vrijbuiter
festival wordt traditie"!
werkte hard maar heeft nog nie
felheid die in hardrock onontbeerb
lijke spelbreker zijn. De organisatie
had zich het vuur uit de sloffen ge
lopen en om twee uur moest het
knallen. De Middelburgse formatie
AVITAL voerde deze opdracht letter
lijk uit! Direkt na de eerste tonen
onttrok een gordijn van vuurwerk het
podium aan het oog. De 'Niagara
Waterfalls' oogden spektaculair en
achter de langzaam optrekkende
kruitdampen verscheen een hard
werkende groep muzikanten die
verschillende facetten van de hard
rock goed onder de knie hebben. De
veelal goed gearrangeerde nummers
werden, verpakt in een visueel aan
trekkelijke show, vakkundig uitge
voerd en het Hof van Tange begon al
aardig gevuld te raken. Verwonderde
toeristen en nieuwsgierige 'zaterdag-
middagboodschapdoeners' mengden
zich tussen de pure festivalbezoekers.
De eet- en drinkkraampjes kregen
aanloop en de JUKE JOINTS maakten
zich op voor een laatste optreden met
mondharmonicaspeler Richard
Eversdijk. Zijn vertrek zal een
stevige aderlating voor de groep be
tekenen, goede mondharmonicaspelers
zijn dun gezaaid zodat vervanging
niet eenvoudig zal zijn. De stevige
bluesrock zoals de Juke Joints die
brengen komt het beste tot z'n recht
in kleinere ruimtes waar het zweet
van dansend publiek en spelende mu-
Saar schatting trotseerden ruim 300
muziekliefhebbers de gestaag neerval-
lende regen tijdens het Vrijbuiters-
val in Goes. En of dat allemaal
nog
het
is zomer - believe it or not - en
f<*tivalwezen waart rond. In elke
c l2elf respekterende plaats wordt
iicix- een jazz-, toneel-, straat- of
mass*' f estival gehouden; en niet alleen
:i Wereldsteden komt het voor dat er
r dan één festivalsoort binnen de
zi)” r,eentegrenzen plaatsvindt.
eulturele pakket van Middelburg
heeft 27 juni j.l. een forse injektie
gekregen door het houden van de
eerste editie van 'T HOFPOP, een
popfestival wat volgens de organise
rende Stichting Jeugd en Popgebeuren
een jaarlijks terugkerend spektakel
gaat worden.
Zeeland mag zich deze zomer ineens
verheugen in een groot aantal op-
treedmogelijkheden voor popgroepen;
Klomppop, Anywave, Rhythm 'n
Booze, Vogelwaarde, Beachpop,
Vrijbuitersfestival, 't Hofpop en de
gehouden voorrondes van het Hit'm
or Lose gebeuren, waardoor het
tekort aan podia, althans in deze
zomermaanden, gedeeltelijk wordt
overwonnen.
1 in Goes. En of dat allemaal
niet genoeg was kreeg iemand
m zijn botte hoofd het festival
«wars te zitten door het deponeren
van een 'bommelding' bij de gemeen-
tepolitie Goes. Een misselijke streek!
iemand de nodige voorzichtigheid z_. yprecht dat het rechercheteam en
ui. i J ||tie van GOes het zekere voor het
onzekere nemen in zo'n situatie, want
voronderstel dat er echt zo'n 'psycho'
in het rond loopt. De politie
ntruimde derhalve binnen no-time de
Bocht van Guinea en startte een
ekaktie. Slachtoffer van dit half
wrtje durende oponthoud was The
ii waarvan bassist Bartel gelijk in
tnlijkheden kwam omdat hij met
he End ook elders nog moest spe
len. Veel bands hadden die dag, naast
ontstemde gitaren en een niet geheel
ed afgeregelde geluidsinstallatie te
ampen met een onderkoeld publiek.
Avital en Surrender bleken de enige
groepen te zijn die het publiek aan-
Op het Klomppopfestival warei
één van de verrassingen en
avond in Middelburg bewees Scarlel
O'Hara nogmaals hun kunnen. leiding gaven hun buurman/vrouwmet
melodieuze, goed gearrangeerde new- hun paraplu's een oog uit te steken,
wave werd soepel spelend op Ondanks de regen en bommelding was
planken gezet. Jeroen v.d. Slikke
beelde deze soepelheid opvallen:
gracieus uit en z'n krachtige zanj
vond een prima omlijsting in
muziek. Een goed optreden waar het
publiek veel waardering voor had
Deel drie van de avond was voo
'onervaren nieuwelingen'
Tenderfoot. De naam getuigt van
ruime hoeveelheid zelfkennis,
tenderfoot moet nog veel leren,
oefenen, doet zonder de minstj
schroom dingen waar een ervata
En toen was het als laatste,
allerlaatste, de beurt aan de jor
band van Zeeland, DUST. Het Ij
verleidelijk alleen maar verte
naar zo'n optreden te kijken.
muzikant - en er lopen er wat
tijdens zo'n voorronde - zag zich
weer staan. Echter de gebroed*
Klippel een Berrevoets haddi
serieus ingeschreven en brachten^'
zo bloedserieus hun knallen»*
repertoire. De popgeschiedenis le*
dat 3-mans formaties het altijd dn»
hebben om geen gaten te laten vaHe
Daarvan kweten ze zich uitstekenj
Energiek slingerden ze een
geluid de zaal in. De zang
oc
'Jll lini
