I
TRIGGER
CARBAZOL
DREAMS DIE FIRST?
g maakt met U2.
Ondanks een goede voorronde van de
Grote Prijs in De Piek in Vlissingen
was in de ogen van de jury het nivo
van geen der acht bands (waaronder
vijf Zeeuwse) voldoende voor een
halve finaleplaats.
Als derde Zeeuwse en als vijfde
geplaatste formatie was het de beurt
meer uitgebouwd kan worden waar
door de zanglijn wat gevarieerder
wordt. Carbazol leverde in hun eigen
stijl een prima gevarieerd optreden
af waarin een grote dosis podiumer-
varing duidelijk merkbaar was.
heden voor de zaalmixer tot een
minimum werden beperkt. De te
volle arrangementen maken luisteren
dan tot 'hard werken'.
HE NOISE
aan Carbazol die in de persoon van
zanger Lloyd van Aerde een goede
presentator had. Een goed
gedoceerd geluid waarbij de twee
zangeressen zorgden voor een frisse,
heldere backing die, naar mijn idee,
Dreams Die First? stond als een
huis! Goed gedoceerd spel van de
muzikanten, prima zang en presenta
tie. In mijn ogen kon Dreams alleen
stranden op het feit dat Fer Abra
hams zijn stopwatch te laat had in
gedrukt. Op hun set viel niets aan
te merken edoch, ook deze stijl viel
niet in de smaak van de juryleden!
'wij maken het wel even'-image
maar drie rechtop staande staarten a
la Pipi Langkous bij zanger Ruden
Riemens, een wilde blonde en lange
pruik op het normaal korte koppie
van drummer Pim, die hiermee
bewees zijn vellen en bekkens
blindelings te vinden en een kornis
intermezzo tijdens de cover Heave
and Heil van Black Sabbath, waar
Ruden tijdens de gitaarsolo van
Flipse met een levensgrote kart
op het podium staan. Wanneer dan
het uiterlijk je verwachtingen hoog
doet inschatten geeft het een kater
wanneer je ze dan aan het werk
ziet en hoort. Zo verveeld als de
zangeres achter haar microfoon
stond tijdens het opstellen, zo
verveeld ging zij ook gedurende de
toegemeten 15 minuten te werk en
werkte hiermee als negatief
aandachtspunt.
Als laatste was het de beurt aan
After the Rain uit Eindhoven.
Verrassend was de inzet van de
zanger die met alles wat hij had
zijn ziel en emoties blootgaf.
Wanneer je dan een week later de
jury-uitslag hoort vraag je je toch
af waar de kriteria liggen. In ieder
geval anders dan bij mij, of is dat
te chauvinistisch? Dacht ik niet
gezien de bands die de halve finale
°lph uit Rotterdam zag er qua
en opmaak goed uit en hadden
extra aandachtspunt een zangeres
L Henny Huisman, opgesierd met
ên dikke '10', de aandacht vestigde
de solo van Wim. En terecht
Int de gitarist liet tijdens het
.^treden schitterende solo's horen.
«Touwens heel Avital speelde scherp
js een scheermes waarbij Ruden het
ubliek 'bespeelde' ook hun steentje
j te dragen in de tegenzang. Mede
ierdoor kreeg AVITAL het publiek
anaf het begin op haar hand en het
;1s dan ook geen verrassing dat de
-oep door het publiek met een
vergrote meerderheid werd gekozen
o toegift aan het eind van de
ivond te verzorgen.
De als zesde gelote formatie
TRIGGER uit Vlissingen was het
podiumgeluid aan het testen door de
volumeknoppen voluit open te
zetten. Letterlijk en figuurlijk
powerrock waardoor de mogelijk-
Een lekker volle bak in De Piek
zorgde vrijdag 13 november (hoe
zoek je zo'n datum uit) voor een
prima ambiance tijdens de voorronde
van de Grote Prijs van Nederland.
Het was lang geleden (te lang) dat
De Piek een 'uitverkocht huis' had.
Acht bands deden deze avond een
gooi naar een halve finaleplaats en
zoals inmiddels bekend bereikte geen
van de acht hun doel.
Stond de één stijf van de zenuwen
te wachten tot het moment van
optreden daar was en kwam de
ander pas opdraven in de Piek vlak
voor hun optreden, zo niet de
openingsformatie AVITAL, die,
zonder zenuwen, met een humorvolle
symfonische hardrockset hun reper
toire de zaal inslingerden. AVITAL
had er zin in! Geen 'heavy macho
look', geen leren kettingen en een
■oor The Noise was het geen
makkelijke taak het geweld van
ITAL te overtroefen. Enthou-
me spreekt uit de invulling van
rockrepertoire. Het is allemaal
net even teveel van het goede,
ze alles in huis hebben om een
Per' te worden is duidelijk; er
t alleen nog aan een aantal
-rdelen hard gewerkt worden. In
mick van de Maand' (elders in
uitgave) blikt The Noise terug
iun ervaringen tijdens deze G.P.
éisend qua zanglijn was de
e formatie Shoot the Moon. Een
tterende samenzang zorgde voor
Pakkend geheel. Jammer dat je
bij de eerste klanken gelijk een
terugblik
terugblik
18
19
4
