gimmick van de maand f J f gimmick van de maand 1 WE ZIJN EEN ROCKBAND”!!! Anja Groeneveld ”ik word er schijtziek van steeds te moeten lezen dat we een new- wave band zijn: Conny van der Aarsen Merel Koevoets Gerrit Rentier Collin Clement Simon Goedhart Jeroen van 't Leven zang gitaar bas drums toetsen The Noise, een band die in de vorm van bezettings- veranderingen en koerswijzigingen met enkele kinder ziektes te kampen heeft gehad, draait sinds het voorjaar 1987 op volle sterkte. Het geluid van The Noise is verwant aan de sound van rockacts als I've Got The Bullets en The Bombitas maar, om het repertoire gevarieerd te houden komt The Noise ook nog wel eens anders uit de hoek. De vrij jonge groep speelt voornamelijk om de kick, wat hen er echter niet van weerhoud te flirten met studio-opnames. Juist deze maand december is hun eerste single uit gekomen "Never Let Me Go" - "Memory". echt helemaal te gek, dat hadden ze al allemaal voor me gedaan'. Gerrit: "Dan heb ik, zoals gewoonlijk weer pech gehad. Ik ben altijd de dupe omdat er maar vier monitors staan, er gaat er één naar Jeroen, één na Collin en twee naar de zangeressen en daar sta dan weerVerder heb ik me vanaf het begin weinig illusies gemaakt. Wij zijn dan wel in de voorronde terecht gekomen maar volgens mij was dat maar net op het nippertje. Persoonlijk denk ik dat we beter nog een Jaartje hadden kunnen wachten. Kijk, de twee jaar die we nu in deze bezetting bezig zijn hebben we gebruikt om de richting die we opwille: te zoeken, zover zijn we eigenlijk nog maar. De richting hebben we nu gevonden en nu komt het op Hoe afhankelijk je bent van smaken en grillen van een jury blijkt uit de behaalde resultaten tijdens het Hit'm or Lose Festival en de Grote Prijs door de Zeeuwse rockformatie THE NOISE uit Zierikzee. De ene jury beloonde de groep met een tweede plaats tijdens de finaleronde terwijl de andere een jury rapport over de voorronde stuurde waarvan je bij het lezen de moed ontnomen wordt ooit nog een noot te spelen. Gelukkig ziet THE NOISE het betrekkelijke van dit soort tegenstrijdigheden in en evalueren het gebeuren op een nuchtere manier en met een grote dosis zelfkennis. Jeroen: "Je wilt toch op een gegeven moment kijken wat je waard bent. Dit soort 'wedstrijden' blijft toch altijd appels met peren vergelijken. We zitten echt niet in de put of zo hoor, denk dat nou niet. Wij zijn er zelf van overtuigd dat we er nog lang niet klaar voor zijn. Je moet gewoon konstant een doel voor ogen hebben en nu was het doel om bij de Grote Prijs een zo goed mogelijk optreden neer te zetten en, ondanks alle kritiek, vind ik dat we daarin geslaagd zijn. Ik wil wel even opmerken dat het een gigantisch goed P.A. -bedrijf was. Kijk, ik was 5 snoeren kwijt en ik kon ze maar niet vinden maar die hadden de technici al voor me aangesloten terwijl normaal doe ik altijd zo maar wat, ik snap er niets van en plug dan gewoon ergens wat in. Dit was Gerrit: 'Eigenlijk is Collin wel zo'n beetje de konstante faktor in de band, degeen die alles aan elkaar plakt, zeg maar de ruggegraat. Het gezicht van de band zijn onze zangeressen. Kijk, je komt bij een band vaak één zangeres tegen of ook wel drie, maar twee sterke zangeressen is toch opvallend, dat heb Je alleen nog maar Abba zien doen....en die hebben we er al uit'! Wat vinden jullie van Zeeuwse bands? Gerrit: 'Je hebt hier vrij veel afgezaagde R&B-acts, je kent het wel, het 12 maten op en neer werk; het zijn dan ook allemaal ouderen van in de dertig die waarschijnlijk ook niets anders willen, maar ik vind wel dat ze de podia voor ons bezet houden'. Dat is voor mij een nieuwe invalshoek waarbij ik me dan afvraag hoe het komt en waar het aan ligt dat ze de podia bezet houden. Dan moet er toch een publiek voor wezen. Jeroen: 'Dat iemand graag een bepaalde stijl speelt daar kan ik inkomen en dat het in Zeeland nogal veel uit de blueshoek komt daar heb ik eigenlijk geen verklaring voor. Wat ik me wel afvraag is welke doelstelling muzikanten hebben die 'coveren'. Je hebt er muzikanten bij met enorm veel ervaring; wat willen ze dan bereiken? Zijn ze een beetje moe of zo'? Ik denk dat Jeroen hiermee bewust of onbewust aangeeft dat ervaren muzikanten er inmiddels achter zijn dat de ambities die ze in hun beginperiode hadden maar voor een enkeling is weggelegd om bewaarheid te worden en dat ze hun ambities hebben verruild voor speelplezier en een gezellige avond. Je moet net dat beetje geluk hebben om door te stoten en boven de duizenden bands in Nederland zien uit te komen. The Noise heeft 'het' in zich om zich te onderscheiden van die duizenden andere bands. Een potentieel hitnummer uit hun repertoire is, wanneer goed geproduceerd, in mijn ogen 'NO DICE', wedden? gen. Denk je daarom niet dat het ook belangrijk wanneer een muzikant weet wanneer hij niet moet •pelen? roen: "Ja natuurlijk is dat belangrijk" en vervolgt kn spontaan "maar het is zo leuk"! prei: "Ik denk dat dat ook komt doordat we nog in het zoeken zijn naar de juiste invulling van de ziek. Je zou denken dat, wanneer je twee jaar tzig bent, het erg lang is maar eigenlijk is twee ur niets. Tot nu toe hebben we alleen gewerkt aan richting die we opwillen". n ik onbewust opmerkte dat het 'zoeken' eigen is an new wave brak de hel los! Jeroen: "Ik word er ht niet goed van"! Gerrit: "Hoe komen we aan het 'edikaat new wave band, daar hebben we absoluut pest aan". Jeroen: "In de PZC ook weer, daar rd ik toch echt schijtziek van. Lees nou die re- nsie, nu kan die verslaggever wel ergens new wave ben gelezen maar wanneer hij nu vier nummers in ons hoort dan moet hij toch ook kunnen vast ten dat het pure rock is. Misschien moet ik mijn ‘■t op het podium afzetten. Eerlijk, als wij als new ■We band bestempeld worden dan schaam ik me zelf als ik ergens een hekel aan heb is het zo in een keert hokje geplaatst t&. worden". Üdens een optreden van jullie hoorde ik iemand Wuit het publiek zeggen: 'The Noise is Jeroen van beven'! De eerste reaktie kwam van Gerrit: 'Jeroen -t totaal niets aan het schrijven van de nummers, ‘‘een wat arrangeren en de publiciteit (overigens op ■ri prima wijze: red.) en daarom komen ze met hem aanraking'. rel: 'Misschien zeggen ze dat omdat Jeroen op het kum - als een van de weinigen - totaal uit zijn gaat'. Gerrit: 'Nee, dat gaan Collin, Simon en ik A En Jeroen zelf: 'Ik ben geloof ik wat dat heft wat opdringerig. Ik wil een beetje de discipel hangen. Op het podium probeer ik wel, tijdens een reden, iedereen een beetje op te naaien'. de invulling van de details aan zoals het geluid inkleden, presenteren enz. We worden nu gewoon even met onze neus keihard op de feiten gedruk Veronderstel nu eens dat we wel een ronde verde waren gekomen, wat dan! Dan waren we misschie ook één van die vele eendagsvliegen geworden alleen door het feit dat we een vervolg gewoon nog niet kunnen waarmaken, NOG NIET! Kijk, A vital, Dreams en Carbazol hebben hun stijl gevonden, wij zijn nog zoekende". Nu heb ik een aantal optredens van jullie bezocht el wat me dan opvalt is dat jullie veel melodielijn®11 gebruiken. Ik kan twee tot drie melodielijnen redelijk goed volgen maar wanneer het er nog meer gaan worden dan moet mijn gehoor behoorlijk aan h®: werk en hoor ik op een gegeven moment alleen nog maar een muzikale brij op me afkomen. Wat me dal ook opvalt is dat de juiste afweging in muziek er zang nog niet helemaal in evenwicht is. Jullie hebber, een paar sterke teksten waarbij ik vind dat de muziek teveel overheerst waardoor het aandachtspunt juist in het niet valt. Zanglijn en muziek gaan dan tegen elkaar op terwijl, wanneer je goede teksten hebt, je de muziek 'begeleidend' moet houden en zUj de teksten simpel dan kan je de nadruk op de muziek 15 14 T* u I* S M ’"*41

Tijdschriftenbank Zeeland

Gimmick | 1987 | | pagina 8