van Zeeland bestonden, die toch het laatste woord hadden zowel in cri
minele en civiele zaken, als in bepalingen betreffende de plakkaten.
Op diezelfde morgen van de 23e september, was het college van Burge
meester en schepenen bij elkaar gekomen, nog vóór de vergadering van
de classis was begonnen en wel tussen 7 en 8 uur. De magistraat had
Ds. Vlasman verwacht om als partij in de vergadering aanwezig te zijn.
Maar de heren wisten heus wel, dat de classis op dat tijdstip ook ver
gaderde, zodat Vlasman niet aanwezig kon zijn.
In deze vergadering van het Goese college verzocht Synoutskercke de
gevangene vrij te laten en de eiser (Vlasman) te veroordelen tot alle
kosten, ter taxatie door de heren. Advocaat Martinus Caesar (de schrij
ver noemt hem hier "bestia civitatis", het beest van de stad), ging nog
een stapje verder en verzocht aan de magistraat om de paap na zijn
vrijlating ergens in het Land van Goes aan te stellen als schoolmeester
of predikant of zo iets dergelijks. Dat was al meer gebeurd, n.l. in
Baarland.
Op dit laatste verzoek ging het college niet in. De uitspraak luidde:
vrijlating van de gevangene en veroordeling van de eiser Esdras Vlas-
man predikant te Yerseke tot alle kosten ter beoordeling van schepenen.
Synoutskercke verzocht nog bij die kosten ook te rekenen alle schaden
die de paap gedurende zijn gevangenschap geleden had.
De schrijver van het handschrift zegt in dit verband, dat het vergoeden
van de financiële schaden die de monnik zou geleden hebben gedurende
zijn gevangenschap, toch maar een bedenkelijke en moeilijke zaak is.
zeker als men weet, dat de paap in de gevangenis nog een briefje heeft
geschreven waarin hij, deze keer in het latijn, nogmaals zegt, dat hij
15 jaar kloosterling is geweest, geen geld heeft verdiend in al die jaren
en nu ook geen geld heeft.
De gevangene werd uit de stadsgevangenis gehaald en voor de magi
straat gebracht: "Als hij dan gynck om sijn sententie absolutoir te ont-
fangen, soo hadde hij sijn baerdeken en voorts hem selven laten sche
ren, trock twee schoone witte koussens aen ende ontfinc alsoo sijne
sententie. Terwijlen dat hij voor de magistraet stont, soo waeren vele
van het college verwondert ende namen 't sijnen procureur Synouts
kercke ooc niet wel af dat hij geprotesteert hadde van alle schaden ende
interesten, want zij sagen aen het Baesken dat het geduyrende sijne ge-
vankenisse veel vetjens en glatjens was geworden, soo wel was het ge-
coestert geweest, soo dat het daer meer soude utdraegen als het daerin
gebracht hadde ende dienvolgende geen schade noch interest en konde
pretenderen, maer veel eer niet dan profijt ende een goet capitael.
Wederom van het stadhuys gecommen sijnde, soo settede de monyck
daer op een kanne alssem wijn ende drounck alsoo den Adieu met sijn
bijhebbende geselschap", aldus het handschrift.
De magistraat had besloten, dat de monnik op een van de bierschepen
zou worden meegevoerd naar Holland. Maar daar wilde hij niet naartoe.
129