van Zeeland bestonden, die toch het laatste woord hadden zowel in cri minele en civiele zaken, als in bepalingen betreffende de plakkaten. Op diezelfde morgen van de 23e september, was het college van Burge meester en schepenen bij elkaar gekomen, nog vóór de vergadering van de classis was begonnen en wel tussen 7 en 8 uur. De magistraat had Ds. Vlasman verwacht om als partij in de vergadering aanwezig te zijn. Maar de heren wisten heus wel, dat de classis op dat tijdstip ook ver gaderde, zodat Vlasman niet aanwezig kon zijn. In deze vergadering van het Goese college verzocht Synoutskercke de gevangene vrij te laten en de eiser (Vlasman) te veroordelen tot alle kosten, ter taxatie door de heren. Advocaat Martinus Caesar (de schrij ver noemt hem hier "bestia civitatis", het beest van de stad), ging nog een stapje verder en verzocht aan de magistraat om de paap na zijn vrijlating ergens in het Land van Goes aan te stellen als schoolmeester of predikant of zo iets dergelijks. Dat was al meer gebeurd, n.l. in Baarland. Op dit laatste verzoek ging het college niet in. De uitspraak luidde: vrijlating van de gevangene en veroordeling van de eiser Esdras Vlas- man predikant te Yerseke tot alle kosten ter beoordeling van schepenen. Synoutskercke verzocht nog bij die kosten ook te rekenen alle schaden die de paap gedurende zijn gevangenschap geleden had. De schrijver van het handschrift zegt in dit verband, dat het vergoeden van de financiële schaden die de monnik zou geleden hebben gedurende zijn gevangenschap, toch maar een bedenkelijke en moeilijke zaak is. zeker als men weet, dat de paap in de gevangenis nog een briefje heeft geschreven waarin hij, deze keer in het latijn, nogmaals zegt, dat hij 15 jaar kloosterling is geweest, geen geld heeft verdiend in al die jaren en nu ook geen geld heeft. De gevangene werd uit de stadsgevangenis gehaald en voor de magi straat gebracht: "Als hij dan gynck om sijn sententie absolutoir te ont- fangen, soo hadde hij sijn baerdeken en voorts hem selven laten sche ren, trock twee schoone witte koussens aen ende ontfinc alsoo sijne sententie. Terwijlen dat hij voor de magistraet stont, soo waeren vele van het college verwondert ende namen 't sijnen procureur Synouts kercke ooc niet wel af dat hij geprotesteert hadde van alle schaden ende interesten, want zij sagen aen het Baesken dat het geduyrende sijne ge- vankenisse veel vetjens en glatjens was geworden, soo wel was het ge- coestert geweest, soo dat het daer meer soude utdraegen als het daerin gebracht hadde ende dienvolgende geen schade noch interest en konde pretenderen, maer veel eer niet dan profijt ende een goet capitael. Wederom van het stadhuys gecommen sijnde, soo settede de monyck daer op een kanne alssem wijn ende drounck alsoo den Adieu met sijn bijhebbende geselschap", aldus het handschrift. De magistraat had besloten, dat de monnik op een van de bierschepen zou worden meegevoerd naar Holland. Maar daar wilde hij niet naartoe. 129

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1975 | | pagina 131