PATRIMONIUM
PETRI
1867
staat, zoals Romagna, de Marken en Umbrië ingelijfd bij het koninkrijk Sardinië-Piëmont. In
maart 1860 werd het koninkrijk Italië uitgeroepen met aan het hoofd Viktor Emanuel. De
kerkelijke staat bestond toen nog slechts uit het oude Patrimonium Petri (erfgoed van St. Pe
trus), n.l. Rome en omstreken.
In een verdrag tussen de Italiaanse regering en Napoleon III (1864) werd afgesproken, dat
Frankrijk zijn troepen binnen twee jaar uit Rome zou terug trekken op voorwaarde dat Italië
het gebied van de kerkelijke staat niet zou binnenvallen en ook zou verhinderen dat een revo
lutionair leger Rome zou veroveren. Bovendien werd overeen gekomen, dat de paus een vrij
willigersleger zou mogen aanwerven ter bescherming van de kerkelijke staat. Inmiddels had de
paus reeds enkele keren een beroep gedaan op de katholieke wereld om hem in zijn strijd te
steunen. In de loop der jaren (tot 1870) gaven 11.036 jonge kerels van allerlei nationalitei
ten gevolg aan deze oproepen, (zie bijlage).
Toen de Italiaanse regering in 1867 de eigenzinnige revolutionaire generaal Garibaldi niet kon
verhinderen toch Rome aan te vallen, verscheen onmiddellijk een Frans expeditieleger ten to
nele, dat samen met de pauselijke vrijwilligers de Garibaldisten bij Mentana versloeg. Pas toen
de Franse troepen in verband met het uitbreken van de oorlog tussen Frankrijk en Pruisen
(1870) werden teruggetrokken konden de diverse eenheids- en bevrijdingsbewegingen onge
stoord hun gang gaan. Op 20 september 1870 werd te Rome de witte vlag gehesen en tekende
generaal Kanzier de kapitulatie.
Kcc-ie. wrcvcrvTc
StSAt'
8
