VOLKSHUISVESTING IN GOES, 1860-1940 De Molendijk gezien in de richting van de Mattheus Smallegangesbuurt omstreeks 1965. De Molendijk was een van de straten, waar de huisvesting in alle opzichten veel te wensen overliet: nauwe straten, donkere, kleine en vochtige woningen. De situatie in de Bocht van Guinea, Schotje van Armoe en St-Jacobsstraat was niet veel anders. niet verboden. Het besef dat moderne volkshuisvesting juist aan deze eisen diende te voldoen was reeds aan het einde van de vorige eeuw tot velen in het land doorgedrongen, in Goes zou het nog enige tijd duren (31). De gemeente verstrekte vanaf 1905 jaarlijkse overzichten van wat er met betrekking tot verbetering der volkshuisvesting was verricht. Uit deze rapporten, die als bijlagen in de gemeenteverslagen werden opgenomen, blijken verschillende zaken: - van de bevoegdheid tot onbewoonbaarverklaring werd in de periode tot de Eerste Wereldoorlog slechts spaarzaam gebruik gemaakt: zes huizen werden in totaal afgekeurd. Vele huizen bleven derhalve onverklaarbaar bewoond. - aanschrijvingen tot verbetering der woning werden regelmatig verstuurd. Het ging hierbij vooral om panden, gelegen aan de Bocht van Guinea, Blaauwe Steen, Molendijk en J. A. van der Goes- kade. 27

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1986 | | pagina 29