begraven met het gezicht naar het oosten. Alle binnen (en buiten) de kerkmuren aangetroffen stoffelijke overschotten waren in die richting begraven. Zelfs de uit oude tijden stammende Rooms- Katholieke overtuiging om de plaats bij het hoofdaltaar als de beste", de meest begerenswaardige plaats voor een graf te zien, bleef men in feite onverminderd toegedaan. Al was er van een altaar geen sprake meer, nu gold de plaats aan de voet van de preekstoel als het hoogst gewaardeerd voor een graf. In onze kerk zijn op die plaats twee personen begraven in een ca. 1,50 m diepe grafkelder, namelijk de op 7 november 1717 te Bergen op Zoom gestorven kolonel Guilielmus Verpoorte en de predikant van 's-Heerenhoek, ds. Jacob Verpoorte, die hier op 15 april 1718 overleed. (32) Het interessante van deze graven is dat de lijken in de gebruikelijke richting, dus met het gezicht naar het oosten, zijn begraven, maar dat de grafzerken in de richting dwars daarop werden aan getroffen en bovendien in tegenovergestelde richting waren gelegd. Ongetwijfeld is dat niet bij het leggen van de zerken gebeurd maar (veel) later, vermoedelijk in 1888 toen ter plaatse een nieuwe verhoogde vloer van plavuizen werd gelegd. In 1917 verdwenen de grafzerken onder de houten vloer. Afbeelding 68 laat de grafstenen zien na het verwijderen van de vloer in 1976. Andere grafzerken waren niet aanwezig. Wegens het ontbreken van rekeningen van de kerkmeesters uit de periode vóór 1760, zijn we van andere begravingen dan die der Verpoortes gedurende die tijd niet op de hoogte. In de rekeningen over de jaren 1760-1805. (33) is het kerkrecht van in totaal 12 begravingen verantwoord, waarvan de laatste begraving plaast vond in 1799. De laatst bekende begraving in de kerk vond plaats in 1808. Op het eind van de achttiende eeuw was het al genoegzaam bekend dat het begraven in kerken schadelijk was voor de gezondheidmaar men wilde blijkbaar de inkomsten ervan 1-10-0 9,per begraving, niet missen. Bij decreet van Keizer Napoleon van 23 Prairial 't 12e jaar 12 juni 1804) werd het begraven in kerken en andere gebouwen in het keizerrijk verboden. Na inlijving van ons land bij Frankrijk in 1810 werd het betreffende decreet ook hier van kracht (zie Afbeelding 66. Het uit 1888 daterende houten voetstuk voor de doopschaal. 110

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1988 | | pagina 112