F. OSSEWAARDE
Van deze drie had Cornelis verreweg de meeste invloed. Hij had een grote aanhang, en was de
leider van een oranjegezind akkoord van correspondentie, waartoe sinds 1686 ook behoorden de
burgemeesters Mattheus en Nicolaas Eversdijk de laatste de zoon van de eerste, maar geen
familie van baljuw Cornelis en de oud-schepen Pieter Ratèl (81). Misschien was deze verbintenis
op den duur toch niet zo aantrekkelijk, want in oktober 1691 trad burgemeester Mattheus Eversdijk
toe tot een nieuw gevormd Akkoord van maintenue en goede correspondentie" rond burge
meester Adolf Westerwijk. Hiervan waren elf regenten lid en het leek erop dat deze factie de veel
kleinere van de baljuw gemakkelijk de baas zou kunnen blijven. Toen er echter geen uitweg meer
was toonde de baljuw zich een waar aanhanger van Willem III. Hij vroeg de Stadhouder om hulp,
en deze zorgde ervoor dat de aanhangers van de baljuw op het kussen kwamen of bleven. Na de
dood van Willem III in 1702, was het weer de beurt aan Westerwijk c.s.. Zijn aanhangers
herkregen hun oude ambten en uiteindelijk moest Cornelis Eversdijk toch het veld ruimen.
Koning-stadhouder Willem III, gravure door C. de Valck, naar G. Kneller, circa 1700. Gemeentearchief Goes.
20
