W.F. RENAUD sloop van de andere weegbrug in 1932. De plotselinge daling van het weegloon in 1934 kan veroorzaakt zijn door een sterke inkrimping van de teelt van suikerbieten als gevolg van de prijs daling vanwege de concurrentie van goedkope rietsuiker en de doorwerking van de Tarwe-wet van 1931. De situatie was in ieder geval zo ernstig, dat op 16 januari 1934 te Goes een crisis vergadering plaats had over de bedreiging van de suikerbietenteelt (34). Tijdens de Duitse bezetting werd de bietenteelt in steeds verdere mate aan banden gelegd ten gunste van de verbouw van aardappelen en gerst. Als gevolg van de oorlogstoestand daalden vanaf 1940 de ontvangsten van weeglonen en moest het salaris van de weger uit de kas worden aangevuld om hem aan een redelijk loon te doen komen. Bovendien werd in 1941 de loonbelasting ingevoerd en kwamen weegbruggen onder de omzetbelasting te vallen, waardoor de uitgaven ook stegen. Over de jaren 1941-1944 kon daarom geen dividend worden uitgekeerd. In 1945 is er voor het eerst na vier jaar weer dividend uitgekeerd, maar het heeft daarna tot 1949 geduurd voordat er jaarlijks weer dividend kon worden uitbetaald. Het dividend bleef na de oorlog echter beperkt tot 10%. De loonkosten van de weger stegen sterk, onder andere door de sociale lasten. De uitgaven werden verder verhoogd door een aantal belastingen, die voor 1940 niet door de vereniging behoefden te worden betaald, zoals vennootschapsbelasting, omzetbelasting en loonbelasting (35). Het voor naamste voordeel voor de leden lag in het lage tarief weegloon. e. De wegers en hun salaris De wegers waren een soort van vrije mensen, aparte typen die vertrouwen genoten en een zekere ontwikkeling hadden. Zij namen in een aantal opzichten een onafhankelijke positie in temidden van de boerengemeenschappen (36). Er bestond een direct verband tussen het tarief weegloon, de ontvangsten en het dividend enerzijds en de hoogte van het salaris van de weger anderzijds. De weger kreeg een van te voren overeengekomen percentage van de ontvangen weeglonen als Wolphaartsdijk, het treintje Goes-Wolphaartsdijk, 1929. Foto uit Groot-Rotterdam, Gemeentearchief Goes, 92

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1989 | | pagina 94