W.F. RENAUD Wolphaartsdijk gelegen temidden van polders, 1975. Foto J.S. Kan, Gemeentearchief Goes. benoemde hulp weger werd echter in militaire dienst opgeroepen. In 1940 werd na een oproep in de krant een zekers Simonse benoemd tegen een vergoeding van 18 tot 20 gulden per week. In 1942 nam deze ontslag wegens het aanvaarden van een betrekking in Goes en werd als hulpweger opgevolgd door een zekere Foort Reinhoudt (39). Door de sterke teruggang in de ontvangsten van weeglonen gedurende de oorlog, moest het salaris van de weger over vijf opeenvolgende jaren uit de verenigingskas worden aangevuld om te zorgen, dat hij aan een behoorlijk loon kwam. In februari 1941 bedroeg de gratificatie aan de weger 100,—. Wegens de slechte winter 1939/1940 was er namelijk aan het water niet veel gewogen, waardoor de weger over 1940 slechts 560,95 had verdiend. Over 1941 en 1942 verdiende hij respectievelijk 392,77 en 394,96, wat met 300,werd aangevuld. Toen zijn salaris over 1943 gedaald was tot 295,50, werd er 400,— uit de kas bijgepast. Hoewel zijn verdiensten over 1944 weer wat gestegen waren tot 328,96, kreeg hij een gratificatie van 500,— met het oog op de onzekere omstandigheden. Met ingang van 1 maart 1945 nam Broekhoven ontslag. Hij werd als weger opgevolgd door Jac. Huisson, die van 2 februari tot 1945 als hulpweger optrad in verband met de grote aanvoer van suikerbieten wanneer er schepen waren. Aangezien de oud-weger Broekhoven geen oudedags voorziening had kunnen opbouwen, werd hem door de vereniging een jaarlijks pensioen van 250,— toegekend (40). Na 1945 steeg het salaris van de weger relatief snel, in 1948 werd hem een minimum loon van 850,— gegarandeerd (het werd 1064,59) en 1000,— in de jaren 1949/1950. Aangezien voor 1949 en 1950 de weeglonen van suikerpenen en aardappelen de sluitpost van de jaarrekening zouden vaststellen, kon het salaris van de weger niet op 50% gesteld worden. Het werd uiteindelijk 65 (f 1355,45 over 1949). Pas in 1951 werd zijn salaris direkt op 65% van de weeglonen bepaald. In 1957 bedroeg het inmiddels 2508,29 met een gegarandeerd minimum van 2500,—, weger was op dat moment M. Nijsse. De laatste weger tot de liquidatie van de weegbrug Eendracht in 1966 was P. Nijsse uit Oud-Sabbinge (41). 94

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1989 | | pagina 96