DE SCHRIJVERS
Eén van de zeven werken van barmhartigheid. De hongerige krijgt te eten.
Kopergravure P.H. Schuts, Rotterdam. 1733.
men in deze studie tevergeefs zoeken. Ook vergelijkingen met andere steden, hoe interessant deze
voor de vakhistoricus ook mogen zijn. vallen buiten de opzet.
In het verhaal is veelvuldig gebruik gemaakt van citaten. Ze zijn bedoeld om het verleden dichterbij te
brengen en de lezer de mogelijkheid te bieden een stukje historie opnieuw te beleven. Is het immers
niet zo dat de mens die vanuit het verleden rechtstreeks spreekt, voor ons meer leeft dan iemand over
wie achteraf slechts zakelijke mededelingen worden gedaan?
Tot slot nog enige opmerkingen over de opbouw. Grofweg valt het boek uiteen in twee delen. Het
eerste deel beschrijft in chronologische volgorde de geschiedenis van de zorg voor de huiszittende ar
men. Het tweede deel is gewijd aan de gestichtsverpleging: het weeshuis, het oude mannen- en vrou
wenhuis en het gasthuis komen achtereenvolgens aan de orde.
Rest ons op deze plaats een dankwoord uit te spreken aan allen, die bij de totstandkoming van dit boek
betrokken zijn geweest. Zonder iemand tekort te willen doen. willen we een speciaal woord van erken
telijkheid richten tot de besturen van de Heemkundige Kring De Bevelanden en van de Stichting
Maatschappelijke Belangen. Zonder hun steun zou de studie niet meer dan een ongepubliceerd manu
script zijn gebleven. Ook de naam van mw. A.H. Warren mag niet onvermeld blijven. Zij nam een
groot deel van het onderzoek in de archieven voor haar rekening, waarvoor onze dank.
De schrijvers.
10
