A.J. BARTH EN L.J. MOERLAND
schap ongetwijfeld werkloosheid, want welke administratie nam er nu een gewezen dief in dienst.
Toch liet het plan hem niet los. Het armbestuur vertrouwde hem. Hij zou dus zonder meer wat geld
uit de kas kunnen halen. Eenmaal per jaar controleerden de bestuursleden echter de boeken en dan
zou de diefstal ongetwijfeld aan het licht komen.
Wanneer hij nu eens 's nachts de kas zou leeghalen en zorgen, dat hij met de eerste trein verdwenen
was naar Rotterdam om daar scheep te gaan naar het Beloofde Land? Dat zou kunnen. Het moest
een maanloze nacht zijn. Dan was het lekker donker. En zo gebeurde het ook. De Snoo haalde de
kas leeg. trok zijn zondagse kleren aan en verliet stilletjes, maar met kloppend hart zijn huis. Langs
de Kloetingseweg liep hij naar het station in Goes. Hij kende de weg goed. De donkerte hinderde
hem niet. Ah, daar was de Karnemelkse Put al. Dan was hij in de buurt. Maar wacht, als hij nu eens
zijn pet in het water gooide, dan zou het net zijn alsof hij door zelfdoding om het leven was
gekomen. Hij keek even om zich heen. Vanzelfsprekend was er niemand te zien. Voorzichtig wierp
hij zijn pet in het water. Met een nauwelijks te horen geluid kwam het hoofddeksel in het water
terecht en bleef daar drijven. Ongehinderd bereikte onze secretaris het station en vertrok met de
eerste trein. In het duistere Kloetinge lag iedereen nog vredig te slapen.
Toen het licht geworden was, kwam het alledaagse leven in Klusdurp weer op gang. De secretarie
deur bleef echter dicht. Op zeker moment stonden er enkele inwoners te wachten die voor zaken op
het gemeentehuis moesten zijn. De deur was op slot. Dat was raar. De Snoo stond bekend als een
punctuele man. De veldwachter zag de samenscholing voor het gemeentehuis, kwam aanlopen en
vroeg op barse toon wat er aan de hand was. "t secretarie is nog gesloten", antwoordden de
omstanders. De veldwachter voelde ook eens aan de klink van de deur en inderdaad, die was op
slot. Hij liep naar de woning van de gemeentesecretaris. Daar trof hij niemand thuis. De
burgemeester werd gewaarschuwd en toen raakte het dorp zoetjesaan in staat van opwinding. Want
hier klopte iets niet. Waar was de secretaris? Al snel kwam men er achter dat de kas van het
armbestuur geplunderd was. Burgemeester, wethouders en veldwachter trokken de conclusie, dat de
De pastorie en het gemeentehuis te Kloetinge aan het Geeriesplein, ca. 1930
104
