C. ZWIGTMAN
Fijn geslepen vrijster vleijer.
Jonker lichthoofd uit de stad
Zoekt hier ook zoo iet of wat:
Luister vlijtig boeren gasten,
Leer uw lief dus aan te tasten,
Dit hiet vrijen inderdaad.
Hier bij haalt geen boerenpraat.
Toon gaat Pieternella vragen,
Of zij ook de kans durft wagen.
Meisje (zegt hij) oor is ier/
kae an joe een woord drie vier/
Oor is: Nelle/ wille wilder
Dalik/ as 't ier is wat stilder/
Oort: is mie mekare nae
Broederkraem of de Erreberg gae?
Jongen nee (dus antwoord Pite,)
Waerom gae je nie mie Mi te/
Dae je onlesten mart mee ieuw/
Of mot je elke reise een nieuw?
Og! die is al lange vergete/
Eije dat nog nie ewete?
Dat gevri was net de klugt/
Meer as uet oprechte zugt.
Toon zegt voorts: je doet et Pite?
Zij daar op: je meent et nite;
Nee dan bin ik wel en beest;
Noe/ weest daer nie voo bevreest.
'k Zal je dan wel naeder zieë
Dalik om een uur of drieë/
Zegt Antonie. en de meid
Knikkebold. dat 's ja gezeid.
Laemen noe geen tijd verliezen
Om voor ons een meid te kiezen/
Zegt de dikgekuite Leen
Tegen Kootje Spillebeen,
Jongen jae men mot is kike
Dae zoo iets van ons gelike/
Antwoord Koo, en Leendert zegt:
Kwa toe gouw dan mer men knecht/
Anders is 't gedae mie kaatje/
Zei janklaasse/ en 't is zoo maatje/
Dan een meid gezocht voor elk/
Mals en vet as raam van melk.
Nu beginnen heele scharen
Wild en woest zich eerst bij paren
Te vereenen,maakt vrij baan
Lierman Lou treed voren aan.
Die den deun van Scheveningen
Weet te tokk'len, onder 't zingen
Van achter de gaande liên,
Die omstrijd hem bijstand biên
Door een' wildzang zonder regel;
Pou, een onbeschofte vlegel,
Is zoo druk in 't zang accoord,
Dat hij naauw'lijks ziet of hoort,
Stoot, door niet in tijds te bukken.
Schier zijn heele kop aan stukken.
Tegen een uitstekendheid
Aan een kraam, zijn bolle meid,
Zegt: je mag van zegen spreken
Pou/ deur 't draegen van je steken/
't Ergste is noe toch op de tuit
Van je voetriaan estuit.
Hein en Dane staan ter zijden,
Druk te praten van de meiden.
Jongen 'k wed je van joe meid
Voo geen keuninginne scheid/
Dus laat dikke Leen zich hooren.
Die zijn zinnen schier verloren
Heeft, met Kee zijn tweede ziel.
Die hem boven al beviel.
Geerart vraagt, vol mededogen,
Vrij bescheiden, zeer bewogen.
Aan Johanna buiten raad,
Die hier afgezonderd staat:
"Ei wat deert u, harte lusje,
"Waarom weent gij, zoete zusje,
"En laat telkens traan op traan,
"Uit uw lieve oogjes gaan?
"Hebt ge een gouden ring verloren?
"Gitten-snoer, of bel van ooren,
"Zijt gij naald of gespen kwijt,
"Dat gij zoo mistroostig zijt?
"Heeft een guit uw muts onthutselt,
"Of een boef uw tasch ontfutselt,
"Liefste kind! ei, zeg toch eens,
"Wat is de oorzaak uws geweens?
"Lust van alle jongmans oogen,
"Heeft een snoodaard u bedrogen.
"Heeft hij met een ruwe hand,
100
