J. BOOGAARD
aandacht gegeven aan de sportieve prestaties van de deelnemers, de prijzen en, vooral, de
dankbaarheid van het aantal deelnemertjes en hun ouders. En als er eens wat kritiek komt
van de zijde van de deelnemers of hun ouders, dan is de krant vooral verontwaardigd over
zoveel ondankbaarheid.341 Het was alles liefdadigheid wat de klok sloeg.
Een willekeurig krantenverslag, 10 januari 1893, meldt dat "200 jongens uit den
behoeftigen stand" deelnamen aan een ijsfeest, waar zij konden strijden om de vele prijzen
die "de commissie heeft kunnen aanschaffen uit de contributie der Vereeniging en uit
vrijwillige bijdragen der ingezetenen". En welke prijzen waren dat dan?
"Brood, spek. vleesch, kalfs- en varkenskoppen, worst, boonen, gerst, rijst, steenkolen,
turf, dekens en kleedingstukken!" Iedere deelnemer ontving en brood en een halve kilo
spek, ongeacht de geleverde prestaties, en bovendien een prijs "naar de mate zijner
verdienste als kampioen in den strijd". Het wedstrijdelement ontbrak dus niet geheel.
En het verslag besluit enigszins zalvend: "De commissie heeft een goed werk verricht en
zeer zeker een lichtstraal gezonden in vele woningen, waarin tegenwoordig meermalen
duisternis heerscht. Zij mag zich dan ook den stillen dank bewust zijn van hen, wien zij
heeft welgedaan".35'
Drukte op het ijs van de Oostvest. Op de achtergrond de villa "Rozenoord". 1916/1917
Het tweede aspect dat opvalt is het volgende. Als een ijsfeest zich te veel richtte op het
vermaak, er een echte wedstrijd van maakte, met kunstvoorwerpen als prijzen, dan was het
vooral de Nieuwe Goessche Courant die de organisatoren terugfloot en kapittelde, dat de
behoeftigen letterlijk en figuurlijk in de kou bleven staan.
Een ingezonden stuk in de Nieuwe Goessche Courant van 22 februari 1870 reageert op de
schaatswedstrijd van de Vereniging voor Volksvermaken. Slechts negen deelnemers
streden om de prijzen, waarvan er nog vier van buiten de gemeente kwamen. "Het was een
feest", brieste de schrijver, "waarvan het volk in de verste verte geen genot heeft gehad".
Laaiend is de ingezonden-stukken-schrijver over de prijsuitreiking in de sociëteit "Van
72
