A. MACKOR Dingtalen van het Hof van Holland Zeeland en West-Friesland) over de periode 1504- 1550, zonder indexen. Immers, wilde men in Reymerswale procederen, dan kwam men in eerste instantie bij de schepenbank (vierschaar) terecht, waarvan nu geen archief meer te vinden is. Als men het niet eens was met de uitspraak kon men bij het Hof in beroep gaan. Ook als men al direct geen vertrouwen had in de lokale rechtspraak (vriendjes-politiek, corruptie, onjuiste toepassing van plaatselijke verordeningen) kon men in een aantal gevallen rechtstreeks bij het Hof terecht (rauwe actie). Veel zaken kwamen nooit tot een vonnis (Sententie), maar werden geschikt of om andere, vaak financiële, redenen afgebroken. Zo gezien vormen de Dingtalen (pleidooien) de uitgebreidste primaire informatiebron over het Hof qua namen. Inderdaad, komen er weer honderden namen van bekende en minder bekende Reymerswalers (m/v) tevoorschijn met vele bijzonderheden over hun persoon en (hun) leefomstandigheden in (en om) de stad (Reymerswale kende ook haagpoorters). Gelukkig kan ik nu iedere Reymerswaalse naam op Marinus' schilderijen thuisbrengen. Jammer genoeg was de schilder Marinus (Claeszoon) er niet bij. Wellicht was hij de Marinus Bankhouders, waarvan de naam sugereert dat hij de Reymerswaalse bank hield. Zo'n bankhouder onderhield goede betrekkingen met ieder in Reymerswale, die financiële belangen had en wie was dat niet in het gegoede deel van burgers en geestelijkheid? Zo moet hij vele documenten gezien hebben en wellicht ook in zijn bezit hebben gehad als financieel/juridisch adviseur (tevens advocaat?) in zijn lokale praktijk. Deze hypothese verklaart ook Marinus' grote kennis van de financiële en juridische praktijk, die ik vastgesteld heb aan de hand van de door hem vaak zeer gedetailleerd en precies weergegeven documenten, geheel verklaarbaar. In het Advokatenkcibinet (1545) noemt hij bijv. Cornelis vander Mare. Reymerswale na 1530 De doodsstrijd van Reymerswale, een eilandje na 1530, duurde een eeuw. Reymerswale werd direct en indirect door de opvolgende watersnoden zwaar getroffen, zodat het in een tijdverloop van ca. 10 jaar terugviel van de derde stad van Zeeland tot niet veel meer dan een groot en armlastig dorp. In 1573 telde de stad volgens mijn telling nog een kleine 250 belasting betalende mannen, dus ca. 1.000 inwoners, vergelijk hiermee Middelburg en Zierikzee: ca. 5000 in 1569.6' Reymerswale was in die tijd beslist geen tolerante stad, zoals men kon verwachten van een stad die zich wilde handhaven tegen elke prijs en tegen beter weten in. De minste of geringste overtreding kon bij baljuw en schout een grote boete opleveren, zeker voor een Tekst op het advokatenkabinet achter het hoofd van de klerk, handelend over de zaak van Cornelis vander Maere tegen Frans Anthoniszoon voor de grote raad van Mechelen. 80

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1998 | | pagina 82