o I jeugdherberg te Vlissingen. 4, door een ge luidsband gestuurde diaprojectoren volgen met hun projecties het met witte klei bedekte naakte lichaam van Evenhuis in zijn bewe ging door 4 vierkante ruimten. Waarom staat steeds de figuur Evenhuis centraal in nagenoeg alle projecten? Een vraag die mij doet besluiten om hem voor het schrijven van dit artikel nog eens te be zoeken. In het atelier staat zijn laatste beeld (1987), een meer dan levensgroot massief houten beeld (een zelfportret)in een voor over gebogen houding en kust een denk beeldige wand. singen is een zuiver toeval. Hij besluit om in navolging van de ervaringen in Tilburg, op zoek te gaan naar een leegstaande fa- brieksruimte voor atelier. Hij heeft een idee om deze ruimte te transformeren tot een publieksruimte met kunst. Onwillige be drijfsdirecties en sceptische politici kon- fronteren hem met de vele onmogelijkheden en het idee strandt. In 1983 exposeert hij in galerie Bellamy 19 een environment. In een nagenoeg lege, verduisterde ruimte verrast hij de bezoekers met een audiovisuele show. "Bij mijn ex posities is er voor het publiek altijd wat te beleven", verlaart hij later. Op een zittende, naakte figuur, een wit gipsen afgietsel van het lichaam van Evenhuis, worden door middel van overflowprojektie dia's gepro jecteerd van wisselende houdingen. Uit gangspunt voor de variatie in projectie is de dia waar Evenhuis zelf, naakt gefotogra feerd, exakt samenvalt met het witte gips- beeld. Een beklemmend moment (hij is aan wezig) constateren de bezoekers die in de donkere ruimte zelf hun show programme ren door hun route over vloerschakelkontak- ten die op hun beurt de 2 diaprojectoren sturen. Voor het raam een uit 5 delen be staand roterend schilderij in kleur, een weergave van het environment binnen. De tentoonstelling is voor 180 bezoekers geo- pend met een "steigerperformance" in de Georg Jensen, Bruno Ninaber van Eyben, Bob Maasen en Hansen. Slech een paar namen uit de opmerkelijke collectie sieraden van Henk en IngrifALENTVOL IN DE BEELDENDE van der Kooi KUNST. In 1980 beginnen Henk en Ingrid, na een opleiding aan de MTS vakschool in Schoonhovc en het opdoen van ervaring bij collega's hun Vlissingse winkel. Ontwerpen en verkop^,- „„ij.. n van sieraden, maar dan wel volgens eigen filosofie. "Kwaliteit mag niet lijden onder ll00/ geldt een jong talent in ontwerp", dit credo is niet alleen terug te vinden in het eigen werk maar ook in elk gevoe4e beeldende kunst een kunstenaar, merk. Een omschrijving van de stijl die Henk en Ingrid brengen laat zich vang^voonachtig in Vlissingen, die tot op in:"Strakke esthetica". Of zoals Henk het zelf omschrijft: "Ik zoek naar nieuwe vormen die sheden nog weinig bekendheid ge- veel mogelijk een functie hebben. De kunst van het weglaten zogezegd." Naast nieuwe vcffiet in het Zeeuwse expositiecircuit. men schuwen Henk en Ingrid ook ongebruikelijke materialen niet. Voorbeelden hierva^ maakte miin keuze voor GERT- zijn de sieraden van Contemerary Design Products. Uitgevoerd in het ruimtcvaartmaterh..ANT pvFNTFHTT^ iaar i b Titanium gecombineerd met goud, briljant of diamant ontstaan eigenzinnige sieraden J Z1 de hoge eisen van Henk en Ingrid goed doorstaan. Een ander voorbeeld is het horloge ^voornamelijk bezig houdt met om- Jacob Jensen. Het horloge maakt deel uit van de collectie van het Museum of Modem Artvangrijke projekten. Mijn keuze New York. Ook hier de ongebruikelijke materialen als Teflon, Titaan en Siliconerubber. hangt samen met mijn belangstel- Samenvattend kan gesteld worden dat Henk en Ingrid van der Kooii een hoogstaande Vnnr ■ziin nnHprwf>mpn Hp di lectie sieraden voeren die duidelijk en met vaste voet in de jaren tachtig staaf technieke£ die hij ge. bruikt. Evenhuis is in 1955 geboren in Ouderkerk aan de Amstel en studeerde van 1975 tot 1980 aan de St. Joost Academie te Breda. Zijn specialisatie betreft audiovisuele en fotogra fische technieken en verder houdt hij zich bezig met environment, skulptuur en perfor mances of mengvormen daarvan. Na zijn opleiding in 1980 exposeerde hij in galerie Perspektief te Rotterdam en een jaar later een omvangrijk environment in de in middels gesloopte fabrieksruimten van de jurgens Textielfabrieken te Tilburg. Uit die periode ken ik met name zijn foto- assemblages, de figuur Evenhuis levens groot hangend aan ringen, liggend in een hoek met omgeklapte zijkanten, of schommelend in een raamkonstruktie L Ook in zijn latere projecten, waarop ik nog terugkom, speelt Evenhuis zelf een centrale f rol en geeft hij door middel van kleur, mate- k rialen, objekten en zijn eigen lichaam een IA andere dimensie aan de ruimte. I In 1982 komt hij na wat omzwervingen in 'Vlissingen terecht. Naar zijn zeggen had hij weinig zin om in de provinciestad Breda te blijven, maar de keuze voor Vlis- //signO^F beeldende knnsu

Tijdschriftenbank Zeeland

Ietstelezen | 1988 | | pagina 5