kruiste, werd een sluis gebouwd die van toen af het polderwater op de Oos- terschelde loosde. De naam Burghsluis zal toen vermoedelijk zijn ontstaan. In de loop der jaren hebben de westelijk van de Meeldijk gelegen polder- gronden veel van het water te lijden gehad en waarschijnlijk is de eerste Burghse sluis dan ook al vroeg in de bedding van de Oosterschelde verdwenen In het begin van de zestiende eeuw moesten de gronden van Klauskinderen al grotendeels aan het water worden prijsgegeven. Later ontstond daar weer schorvorming en in 1624 werd een deel van het verdronken land herdijkt. Op de Roman-Visscherkaart uit 1654, waarvan hierbij een fragment werd afge drukt, staat het herdijkte Klauskinderen nog aangegeven. Ook Burghsluis staat er op afgebeeld. Afgaand op de figuratie stonden er toen bij de sluis al een aantal huizen. Niet lang daarna ging Klauskinderen voor goed verlo ren. De dijk die van het huidige Burghsluis af westwaarts loopt, dateert uit 1727-1747. DE GESCHIEDENIS VAN BURGHSLUIS Oorspronkelijk beschikte de Kop van Schouwen over een belangrijke handels- en vissershaven, gelegen bij het eertijds welvarende dorp Westenschouwen. Als gevolg van verzanding werd deze haven in het begin van de zestiende eeuw allengs minder bruikbaar. Mede door kustafslag gingen tenslotte het dorp grotendeels en de haven geheel verloren. Een figuratie op de Roman- Visscherkaart draagt als bijschrift „De Oude Haven van West-Schouwen" en bij de plaats waar het dorp is afgebeeld, staat vermeld „West-Schouwen is vergaan" Als kompensatie voor het verloren gaan van de haven van Westenschouwen werd naderhand bij de uitwateringssluis van het Burghambacht een nieuwe 60

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1978 | | pagina 62