dat vanaf de zeedijk landinwaarts loopt. Eens zagen deze huizen uit op een
grote plas die diende als ontvangstboezem voor het polderwater. Vermoede
lijk heeft deze plas destijds tevens dienst gedaan als spuikom, om de geul
naar de oorspronkelijke haven op diepte te houden.
In de volksmond heet de kleine nederzetting bij de voormalige haven nog
steeds „het ouwe sluusje". Het straatje werd ook wel „de Kaekelstraete"
genoemd, omdat de bewoners er destijds onder elkaar heel wat afgepraat
schijnen te hebben.
,De kaekelstraete" anno 1974.
Omstreeks 1929 woonden er op „het ouwe sluusje" nog ongeveer veertien ge
zinnen. Er was een café en een snoepwinkeltje. Tijdens de Tweede Wereld
oorlog lieten de bezetters er een aantal huizen afbreken, waaronder het
café. Van de vroegere bewoners of hun nakomelingen woont er vrijwel nie
mand meer. De meeste huizen zijn thans in gebruik als tweede woningen.
Toen de oorspronkelijke haven in 1772 verloren was gegaan, besloten de am
bachtsheren van Burgh en Haamstede een nieuwe haven te laten aanleggen even
ten westen van de plaats waar de Meeldijk destijds tegen de zeedijk aansloot.
Op het hierbij afgedrukte fragment van een kaart uit 1865, wijst een pijl
de plaats aan waar de tweede haven van Burghsluis eens gelegen heeft.
Nog steeds heet de plaats waar deze haven voorheen lag, in de volksmond
„de ouwe kaoje". Het reeds eerder genoemde café van het oude Burghsluis,
dat volgens de overlevering „Bonne Futte" zou hebben geheten, wat vermoede
lijk een verbastering is van een oorspronkelijk Franse of Latijnse uitdruk
king, stond aan de overzijde van de Meeldijk. Ook gedurende de tijd dat de
62
