zoon Willem tijdens een reddingsoperatie verdronk. Willem -een schone ster
ke vent, aldus de familiebeschrijver- was destijds duiker bij het bergings
bedrijf Van der Tak. Toen de Franse lichter „Falaise" op 24 oktober 1921
op de Maasvlakte strandde, bood Willem van der Klooster zich aan als vrij
williger voor een tocht met de reddingboot President van Heel, omdat een
bemanningslid wegens ziekte niet mee kon. Toen de reddingboot op zijn tocht
naar het in nood verkerende schip omsloeg, verdronken zes van de zeven op
varenden, waaronder Willem van der Klooster. Voor diens vader kwam deze
klap hard aan. Het feit dat aan Willem en zijn verdronken makkers posthuum
de zilveren erepenning voor menslievend hulpbetoon en de zilveren medaille
van de Franse republiek werden toegekend, kon de pijn over het verlies van
zijn zoon maar nauwelijks verzachten. In Hoek van Holland richtte men een
gedenkteken op. Er staat een redder op afgebeeld die over het water tuurt.
Op het monument staan de namen van de omgekomen bemanningsleden ingebeiteld.
Een blijvende herinnering aan het offer dat zij brachten, is daardoor ver
zekerd.
--4.;.
W V,\hl r'L
Van de vele tochten die ook Kees van der Klooster als schipper van de red
dingboot maakte, moeten we ons tot een enkele vermelding beperken. Zo on
derstreept de volgende gebeurtenis nogmaals het feit dat de Kloosters van
toen bepaald niet kinderachtig waren. Toen in de jaren twintig van deze
eeuw een zeeboot op de Maasvlakte strandde, waren noch de reddingboot van
Hoek van Holland, noch die van Stellendam voor een reddingsaktie beschik
baar. Men riep toen de hulp in van de reddingboot van Burghsluis. Zonder
verwijl voeren Kees van der Klooster en zijn mannen binnendoor naar Hoek
73
