het „plaetsenhuys" te Haamstede. Vervolgens keerden deze rechtzittingen,
„rechtdagen" genoemd weer terug te Westenschouwen. Een uitgebreid verslag
van de „rechtdagen" van 1792 tot 1810 bestaat nog. Het rechtsgebied strek
te zich uit over een deel van de polder Westland, de Meipacht en het in
zee verdwenen Oude Nieuwland. Lange tijd behoorde de heerlijkheid aan de
ambachtsheren van Haamstede. In 1677 kwam het door koop in bezit van de
raadspensionaris in Zeeland, Pieter de Huybert. In 1678 werd de heerlijk
heid genaast door Jacob de Witte, heer van Haamstede, wiens dochter Cecilia
het ten huwelijk bracht aan Johan de Huybert. De gemeente Westenschouwen
werd in 1816 bij de gemeente Burgh gevoegd.
„Het wapen van Westenschouwen"zoals het restaurant „Westenschouwens Wel
varen" oorspronkelijk heeft geheten was althans in de vorige eeuw eigen
dom van het Burgerlijk Armbestuur van Westenschouwen. Dit bestuur kocht
het in 1805 voor 200 Vlaamse ponden 2) van de ambachtsheer van Westen
schouwen, „de Heer en Mr. W.C. de Crane". De bewoners uit de 18e eeuw zijn
nauwelijks meer te achterhalen. Alleen weten we dat op 19 oktober 1796 Job
Adriaan van Sluis overleed, die in gemeenschap van goederen was getrouwd
met Jerintje Vindson (ook geschreven: Finsom)Er werd kort daarop een
lijst samengesteld van de inventaris die in de verschillende vertrekken van
de herberg aanwezig was. Het geeft een interessante kijk op het 18e eeuwse
leven. Er werd melding gemaakt van vijf vertrekken plus een schuur, te we
ten: de rechtkamer, den gemeenen haerd, de drukkamer, het agterhuisje en
de gang. Tevens werd er een akte van voogdij opgemaakt voor haar 5^ jaar
oude zoon Adriaan Jobsz. van Sluis. Men schreef: „gedaen door den weduwe
Jerintje Vindson ten overstaen van Baljuw en Scheepenen van Westenschouwen
Handtekeningen van baljuw3 secretaris en schepenen van Westenschouwen uit 1797.
84
