Beschilderd, houten gewelf van de grafkapel van de ambachtsheren van
Dreischor. Links ziet men nog een gedeelte van de bekroning van het
grafmonument van Rieter Mogge.
Foto: gan. 1978j Rijksdienst voor de Monumentenzorg3 Zeist.
religieuze uitzien naar de hemel wordt vervangen door een moraliserend
„memento mori". De verwijzingen naar dood en vergankelijkheid moeten
dienen als excuus voor de pracht en praal van het grafmonument (dat
zich vaak op de plaats bevindt waar vroeger een altaar stond)In
plaats van de dode die biddend opziet naar Christus, zien we een statie
portret, omgeven door personificaties van de deugd (welke overigens
eerder verwijzen naar de deugden die bij de stand van de dode behoor
den dan naar zijn persoonlijke deugdzaamheid)Waar de middeleeuwse
grafsymboliek verwijst naar de eeuwigheid van de hemel na de kortston
digheid van het aardse leven, wordt in latere eeuwen het grafmonument
opgericht „ter eeuwige nagedachtenis" 16) van de gestorvene in de her
innering van het nageslacht. Toch wordt tevens uitdrukking gegeven aan
de hoop dat niet alleen het stenen grafteken, maar ook de deugd de
dood overleeft: het monument van Mogge wordt bekroond door de fenix,
het oude symbool van opstanding en overwinning, en in het middelste
vak van het gewelf, boven het grafteken van de gebroeders Ockersse,
zien we hoe de dodende tijd wordt verdreven door de deugd.
80