vrees voor parachutisten. De bevolking wordt steeds onrustiger en wantrou- wender tegen elke vreemdeling, waarin een parachutist wordt gezien. Sedert Zaterdag werden bekende N.S.Bers gearresteerd en naar interneerings- fort in Zuid-Beveland overgebracht. Woensdag 15 Mei alsvoren, toenemende spanning en wilde geruchten van elders vooral over bombardementen van Middelburg en van Rotterdam. Daar mijn vrouw niet langer alleen in huis wilde blijven vooral als ik nachtdienst op het politiebureau had zijn we dien nacht gaan slapen bij fam. de Zwarte in de St. Janstraat. Niet naar bed gegaan, allen bijeenge zeten in voorkamer bij maanlicht en afgewacht wat er gebeuren zou. De Ned. militairen trekken allen naar de dorpen buiten, men zegt voor afweer der Duitschers in Zijpe. Van 12-4 uur 's nachts wachtdienst voor telefoon op politiebureau. Er valt niets te doen. Zwaar kannongebulder uit de richting Tholen. Men zegt Fransch oorlogsschip bij Zijpe schiet in het eiland St. Philipsland om de Duitsche opmarsch te beletten. Blijkt niet juist te zijn maar het beschieten door de Duitschers van de Nederlstellingen op Tholen. Twee militairen van de vaartuigendienst komen op bureau en vertellen van de beschieting met mitraileurs van Zijpe en Bruinisse van uit AnnaJacoba- polder. Schepen in de vluchthaven in Zijpe worden tot zinken gebracht. Verhalen over meer Nederl. troepen die doorkomen, sommigen zien ze voor Fransche troepen aan. Niemand weet het ware. Donderdag 16 Mei. Op stadhuis groote spanning. Nederl. militairen bezetten stadhuis, eischen afgifte van aanwezig geld en waardepapieren, telefoonor ders van commandant uit Middelburg bevestigt dit en eischt vernietiging militaire archieven voor half 3 uur namiddag. Burgemeester verwacht aan komst Fransche troepen. De meeste militairen trekken af in de richting Haamstede Vrijdag 17 Mei. We slapen dien nacht beneden. Om half 6 uur horen we schie ten in de stad en zware slagen, blijkt van handgranaten. In de straat zelf rustig, we blijven met Cora tusschen ons in stil doch hoogst angstig in bed liggen achter losse matrassen in de hoek van de kamer, voor de glazen- tuindeuren was reeds voor eenige dagen van kastjes schrijfbureau en lege kisten met zand bijgevuld een afweer voor granaatscherven en glas gemaakt. Om 7 uur zie ik op straat enkele zwaar gewapende militairen loopen en we hooren veel vrachtautos. De militairen in grijs lijken door de helmen ui terlijk weinig anders dan NederlandscheWij blijven veiligheidshalve in huis en in de keuken. Dienstmeisje komt niet daar ik haar vroeger aangera den had thuis te blijven als er vreemde troepen in de stad komen. Om half 9 vraagt mijn vrouw bij de buren wat er gebeurd is en vertellen zij dat de Duitschers binnen de stad zijn en de Nederl. militairen gevangen genomen hebben. Er is nu een zekere opluchting dat alles zoo rustig gegaan is en er nu zekerheid is, waaraan we toe zijn. Om 9 uur gewoon naar secre tarie gegaan. Daar nadere bijzonderheden gehoord. Enkele militairen hebben tegenstand geboden. Op de Oude Haven en bij de Nieuwe Haven is er weder zijds geschoten enkele Nederlandsche soldaten zijn gewond en een gedood, enkele Duitsche soldaten gedood. Op stadhuis is geen bezetting en ook niet op politiebureau, alle agenten en rijksveldwachts zijn op het bureau en door den Burgemeester ontwapend en moeten daar blijven. Een Duitsch sol daat heeft voor het bureau een fiets meegenomen, maar zich van de aanwezi gen niets aangetrokken. We wachten op stadhuis af. De Duitsche militairen hebben aan de Oostzijde de zelke-wei bezet en verzamelen daar alle gevan- 119

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1980 | | pagina 121