genote, P.E. de Oude, kregen 3 kinderen. De oudste, Pieter Lieven, op 12 januari 1899 daar geboren, verbleef 3 jaar, na het lager onderwijs te Burgh gevolgd te hebben, op een internaat in Schoonhoven. In 1918 ging hij naar Dieren om wat later naar Nederlands Oost-Indië te vertrekken. Als suikerplanter werkte hij op Java, keerde terug, huwde in Halfweg en kocht daar een boerderijIn de crisistijd van de jaren 30 emigreerde hij met. zijn gezin naar Canada, werkte in verschillende branches en overleed daar na de Tweede Wereldoorlog. Zijn één jaar jongere zuster Betsy (Elisa beth Barbara Cornelia), bleef evenals haar zuster Johanna Olivia (1902- 1967) ongehuwd. Zij vertrokken als jonge meisjes naar „Holland"; defini tief vestigden zij zich in Driebergen. Ook hun moeder vertrok in 1929 voor goed van het eiland en ging in het Utrechtse wonen, waar zij ook overleed. De naam Kraayenstein heeft dubbelgangers. Zo bestaat er een heerlijkheid van die naam in Dubbeldam. Deze werd omstreeks 1915 gekocht door mr. A.J.F. Fokker van Rengerskerke (1857-1929)o.a. burgemeester van Zierikzee en lid van de Eerste Kamer. Hij voerde evenals zijn nakomelingen de naam Fokker van Kraijestein van Rengerskerke. Rengerskerke was een voormalig zuid- Schouws dorp, dat door de zee werd verzwolgen. Met Marien Vis ging het intussen niet zo goed, ondanks de hoge prijzen van de landbouwprodukten rond de Eerste Wereldoorlog. Op de fiets, vergezeld door zijn hond, was hij dikwijls op pad langs de verschillende herbergen en café's van Burgh en Haamstede. Het beheer van zijn bedrijf ging sterk ach teruit. Er moesten percelen grond verkocht worden. Soms verdween Vis voor enkele weken uit de Westhoek. In het bevolkingsregister werd hij 2 septem ber 1918 naar Zierikzee uitgeschreven en verdween daarmee voorgoed als a- grariër uit het westen van Schouwen. Zijn vrouw bleef tot het voorjaar van 1920 op Kraayenstein wonen. Vis, die naar onze zuiderburen trok, huwde na zijn echtscheiding een Belgische vrouw en werd in Frankrijk bedrijfsleider op een groot landbouwbedrijf. Hij overleed daar in de jaren veertig. 36 Jaar na het publiek verkopen van Kraayenstein gebeurde dit opnieuw, nu te Haamstede in Hotel Bom. Op 30 augustus 1919 werd de 38-jarige Johan Dalebout uit Ellemeet voor de relatief hoge prijs van 1.400,per gemet eigenaar van de gebouwen en omstreeks 23 hectare landerijen. Het echtpaar Dalebout-Deist met een zoon en vijf dochters woonde, komend van een boer derij aan de Serooskerkseweg, maar oorspronkelijk van de stolpboerderij ,,'t Rietbosch", enkele maanden in het koetshuis. Pas in het voorjaar van 1920 werd het huis door hen betrokken; daar werd ook hun zevende kind, de huidige bewoner en eigenaar, Johannes Jan Dalebout geboren. Dalebout Sr., trots op zijn bedrijf, paste Kraayenstein aan aan de eisen van de tijd. Schuren werden verbeterd en het erf verfraaid door het aan planten van pere-, kastanje- en walnotebomen Vooral de melkveehouderij had zijn aandacht. De dochters Dalebout waren hun vader daarbij van grote steun. Door middel van een hondekar werd het meren deel van de melk van het dozijn koeien uitgevent. Dit bracht het dubbele op van de 4 cent per liter die de melkfabriek uitbetaalde. In dit verband is het aardig om te vermelden, dat het praktische deel van een melkcursus voor boerendochters uit de Westhoek, gegeven door de assistent veeteelt-consu lent, in 1924 o.a. op Kraayenstein werd gehouden. Aan de oostzijde van Kraayenstein plantte Dalebout een boomgaard in van 1,5 hectare, met onderteelten van o.a. bessen en bonen, om de dochters voldoen de werk te verschaffen. Op 9 mei 1946 overleed Dalebout en op 18 februari 1947 zijn echtgenote.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1980 | | pagina 23