Taal en Tongval: Taal en Tongval, tijdschrift voor dialectologie onder red. van J.B. Berns
ea.St.-Amandsberg/Amsterdam (geciteerd naar jaargang, jaartal en pagina)
(De Vin), Dial. Sch.-D.: Adriaan de Vin, Het dialect van Schouwen-Duiveland, diss. Leiden
1952.
Wdb. Ze.dial.: Woordenboek der Zeeuwse dialecten onder red. van Ha.C.M. Ghijsen, Den Haag
z.j. (blijkens het nawoord van de redactrice voltooid in augustus 1964).
Brieven uut Schouwen
Noe! Daer is nae meie eël wat over
m'n oöd egae, zoö aard, da m'n ooren
d'r nog van ruusse. M'n penouwer ei
ligge beschimmele in de schuuve van
de taefel, in d'n inkt was op-e stur-
keld as 't vet in de panne. Oe noe,
want 'k wou log weë wè 's gae krasse
om nie uut te kennisse te groeien. Uut
te stat aok te boo aot, neem va vi-
kansje, ouwste, vlieg t'r ma 's uut;
ma ze verhaete d'r bie te schrieven
wae nae toe! Dust bimm'n mar ier
ebleeve, in ek ma henoote van de weien,
landerieën, in de dieken. Ik zu nog
nooit zo mooi evonde as noe glaok. Je
kan ok nie goed weg vanweege de dis-
lerbuusje, in de bonnen. Ik magge d'r
op durrep om, in Jaone speel vö kassier
in ouw t' administraosje over 't uus-
ouwen. De bonnen in kaerten lei zu in
't kammenet bie d'r gouwe slotje in
bellen, want zonder aol die papiertjes
kaaj' op 'n ouwtje kluuve, in dae bin
onze kibbels te weëk voor. Buurman
Jan ei z'n blikke perwetkarre" op stal
ezet, in trap mee z'n fiets overa op an.
Je zie wat mensen op te fiets zitte,
mee stieve knieën, omda zu 't trappen
verleerd waere vanwegens 't zitten agter
't stuur. Noe komme d'r wè meer auW-
toos op te wegt, ma je kan as ik tog
hruster kuire as vroeger, zonder van
de sokken eree 't ooren, zonder je stam-
kaerte te laete zien. Da's wat tie stam
kaarten. Dae kaaj' eige overa mee ver-
toöne, om te laete zien daaj't wezeluk
bin. In ieder eit t'r eëne weetje. Man
in vrou'wie is ier inie eëne. Woo! Da
dogt 'r bie ons ok eëne. Ie gaf z'n
papier om 'n tekstielkaerte te kriegen,
in op z'n eige frommelier stieng de
naem van z'n vrouwe, in op tie van
um, stieng de vrouwe d'r naem. Da gieng
nie. Affijn de hekste diengen kaaje mee
tie kaerten eleppe beleeve. Dae komt
'r eene bie ons, die dogt dat'n 'n vrouwe
ao van 57 jaer. Ma gin waer weet je.
Op t'r stamkaerte stieng als geboorte-
jaer 1833, zodat marea a 107 jaer op
te Iwaenelt was. In daer m'm niks vain,
eweete, anders ao m'n, toe z' onderd
wier, wè 'n klein feësje aot. Sommegte
mensen lei t'r arte op t'r tonge, in
zukke gevallen. Jezeas kom vö de taefel,
as te man, die te kaerten uutdeelt, voor
leest, dat 'n negen kinders tö z'n vol
doen eit. „Om naemen bink nie verleege
zeit'n, want m'n vrouwe is uut 'n uus-
ouwen van tiene, in ik kom uut 'n broed
van elleve". De mensen die t'r rond-stae
lagge; dat zu nog nie verleerd ge-
lokkeg. Saluut!
JOöS VAN JAONE.
(uit: Zierikzeesche Nieuwsbode 15 augustus
1940
87
