bij de gasfabriek te Zierikzee. De toestellen waren afkomstig van een grote groep die Leu ven in België had gebombardeerd. Nog eenmaal kwam het vliegveld in het nieuws en wel tijdens het vervoer van de luchtlan dingstroepen naar Arnhem op 17 en 18 september. Over Schouwen vlogen op de eerste dag 1000 DC 3's met 1000 zweefvliegtuigen daarachter en op 18 september 1600 transport toestellen met 1200 „gliders". Een DC 3 werd door Duits afweergeschut aangeschoten en maakte een noodlanding op het vliegveld. Het toestel is daarbij op een mijn gereden en bij na geheel vernield. Van de bemanning vonden er twee de dood, de anderen werden krijgs gevangen gemaakt. Na de bevrijding in 1945 bleef het vliegveld een troosteloze boel, vol brede sloten en on kruid. De Duitsers hadden, nadat ze krijgsgevangen waren gemaakt, de mijnen eruitge- haald. Bij het havenhoofd van Zierikzee werden ze met landingsboten in de Oosterschelde gedumpt. Niemand bekommerde zich nog over de vliegweide en het werd een broedplaats voor talrijke vogels, waarvan kieviten de meest geziene warén. Pas in 1953 kwam ze weer in de belangstelling, doordat de ramp alle verbindingen met Schouwen-Duiveland had stilge legd. Niemand wist wanneer de dijken weer dicht zouden zijn en daarom werd besloten dat Rijkswaterstaat zo snel mogelijk een verharde startbaan aan zou leggen van 630 meter lang en 30 meter breed. In recordtempo werd dit werk voltooid, doch de Rijksluchtvaartdienst keurde de baan af. Waarom is niet bekend, maar er werd gefluisterd dat jaloersheid op Wa terstaat de oorzaak was. Er is bijna geen gebruik van gemaakt, behoudens veel later tijdens ijsgang in het Zijpe (1962-1963), toen DC Ill's (Dakota's) enkele vluchten maakten om post op te halen en te brengen. In 1955 werd er veel gepraat over de toen overal in zwang zijnde zweefvliegsport. Zo ook in de Westhoek en twee enthousiastelingen, de heren C. van Oord uit Haamstede en T. B. v.d. Straaten uit Zierikzee, polsten andere bekenden. Op 12 juni werd een voorlopig bestuur be noemd, dat bestond uit de heren T. B. v.d. Straaten, voorz., B. J. Franke, 2e voorz. R. F. C. Schippers, seer., P. J. Volkers, penn. en de leden C. van Oord, J. J. v.d. Ende, C. Kooman en C. Dijkman. De naam van de in principe opgerichte club was Zeeuwse Aero Club. Overal vandaan kregen ze adhesie-betuigingen, vooral van Schouwen-Duiveland, Mid delburg, Vlissingen en Zuid-Beveland. Natuurlijk stond burgemeester Röell volledig achter de vliegplannen van de club. In hotel Bom werd de vliegclub op 14 juli van dat jaar definitief opgericht met dezelfde voormannen behalve Schippers, die werd vervangen door de heer A. Timmerman en Van Oord, waarvoor P. Hanse in de plaats kwam. Dit alles na een grote vliegdemonstratie op 30 juni met o.a. crazy-flying door de heer Bruijs met de P.H. - U.C.T. Er waren 1500 betalende bezoekers, die zowel het motorvliegen (waarvoor een speciale ver gunning aangevraagd moest worden) als het zweefvliegen met aandacht bekeken en zelf ook af en toe een tochtje meemaakten. Ook op 1 juli ging de demonstratie door en in totaal gaven zich 38 leden op voor de zweefvliegclub. Gedurende beide dagen werden 143 starts gemaakt met de zweeftoestellen en 48 motorvluchten. Burgemeester Röell was, hoe kon het ook anders, natuurlijk op het vliegveld aanwezig en deelde mede dat Rijkswaterstaat het vliegveld geheel zou herstellen en opnieuw inzaaien. Wederopbouw zou de kosten vergoe den. In datzelfde jaar werden 100 officieren en manschappen uit Gilze - Rijen afkomstig, tij delijk in tenten op het vliegveld ondergebracht in verband met voorbereidingen voor een grote oefening. Even gloorde het weer aan de vlieghemel boven Haamstede, toen in februari 1957 mede werking werd gevraagd door Aero Ypenburg met Schreiner en Schuller Air Activities van de gemeente Haamstede voor een in te stellen luchtverbinding Rotterdam - Axel met tussen- 113

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1981 | | pagina 115