loofd oa, dae motte m'n an vastauwe"), maar aan de andere kant treft ons ook hier het ge bruik van een modern - populaire uitdrukking als: „oaltied binne wilder nog de klos ewist". „Wullum" bewijst hier wederom dat zijn dialect zich „op de kentering der tijden" bevindt. „Wullum" (pseudoniem van W. van Gilst) onze „Bruse" prozaschrijver. Vurkiezinhen Ik bin niks te broert om un stikje te schrieven vó de Kroniek, mê ut mot in ut voorjaer al opeheven óre, in dan pas diepe in 't jaer komt ut pas uut. Dat ei in, da je dan wê is over dien hen wil schrieve wae a je nog vó staet, in a uutevoerd binne éér atte julder dit onder oahen kriehe. Mê ja, dae is niks an te doen. Mun oa oalemaele eleze in m'n ondervinde dit oak an 't einde van de maend, datte wilder de buukrieme an motte trekke. Dae is noe estemd vó de twêêde kaemer, mê eer a dat hebeurd, hóöje zu de deure vol mee recloame. Iedere pertij doe z'n best om zo hoed meugeluk vó d'n dag te kommen, d'n énen beloof meer dan d'n oa- ren, in un ieder dienkt datten ut beter kan. Oak kunne ze mekoare ut jak nog uutwasse, a vurzwiehe zu soms d'r eihe fouten nog, of 't mot un pertijdje weze wat weinig doet, dan ka je hêên fouten maeke oak. Volhens mien mó je nie te vee belove, dae kom in de praktijk wei nig van trechte. In al is un kinderand hauw evult, toch wil un maens wellis zie, datter wat van nae ekommen oort. In al vin ik ut vervelend om oaltied opmaerkinhen te maeken over bepaelde instandsjus, toch mok wat zae. Atte ze noe van plan binne, om ons nae vuufen- tachtig nog lanher brugheid te laete betaelen, uuteindeluk vó un oare die at ok nie makke luk weg kan, dan mot dae nog is un arteluk woordje over esproken ore deu die maensen, die atte wilder dae ebrocht oa. Noe kunne ze wê zea: me zitte mee tekorten, mê dae ka je êêl je leven wê mee bluve zitte, of nie? Wie is ier wee de dupe van? Ons eilandbeweuners, êêl ons leven oamen a motte betaele om weg te kunnen, bimmen minder dan un oare? Tehenwoordig leve wilder in un verlichte tied zo atte ze dat noeme, ut kan best wae weze, mer ik zie dat lichtje nog nie brande, of julder wê? Scheel binne wilder a betaeld, is de ponte zo hoedkoap, nóóit ewist, in nog nie, in wat dienk je van de brughe? Aje nie betaelt, kaje nie nae toe wae aje wil. Dienk is an langdurehe 119

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1981 | | pagina 121