Mevrouw A. Wiebrens-Beekman
(Joanne uut Bru"),
onze „Bruse" dichteres.
Wat voere dur un mensen mee, koa 't nooit zoö zout ezie!
Jaet, zei Jan, 't was un móói gezicht, mé toen at de meziek gieng speele
in oalles uut de koaie voer, kreeg 'k un brokke in mun keele.
Bel, docht ik toen, wae is ten tied van zeile in laveere?
Dae is noe ommers niks mee an, 'n jongen kan 't noe leere.
Ja, das we waer, me onzen tied was ok nie oaltied slecht,
Mi mosseltjes nae Belgie toe, dat dee 'k ok graeg, mun knecht!
Mer oe 't noe is, dit mosselfêêst zak echt nie gauw vergeete,
Dae bin op 't kerkof, oord 'k zea, vee mosseltjes egeete,
In 's aevens mi dat vierwerk, Jan, dat was toch ok zóó móói,
In de taptoe dee de deure toe, 'k lag ter laete deu op köói.
Ja man, dien dag is wee verbie, de schippers gae wee vaere,
mun wense zu un goeie vangst, in gelok, nes andere jaeren.
A. Wiebrens-Beekman
(Joanne uut Bru)
Na een der eerste mosselfeesten gemaakt in 1964.
121
