Zoa akje belooft zak dan noe toch mar us un begin maeke mit un klein stikje te schrieven
over die goeien ouwe tiet in Brouwe(r)saeven, noe zowat un goeie vuuftig jaer elee.
Waer is die tiet ebleeve dak smaendagsoggens mit un sent in m'n broekzak nae schoole
gieng! Die schoole stieng in de Nieuwstad, zo èète die straete. Meester Catsman was toen de
bovenmeester, zak ma zaage. Ik dienke dat er nog oardig wat mensen bin die dat nog mee
emaekt
Vó die sent kocht ik dan un kleever, zoon dikken, je weet wè bie Slager, net onder an't
Baenslop. Om deu't raem van de wienkel te kieken most je op de kappe van je k lompe gae
stae, d'n êênen op d'n aoren, begriep je? Mar ajje noe ouwe klompen an oa, dan brak die
kappe d'r wel us of en dan ajje mèèsta nog a vee waark om tuus te kommen, ajje begriepe
wak bedoele.
Mar om op die kleever trug te kommen, soms ad je geluk, want dan zatter un sent in en dan
kojje d'r nog êên kööpe. Das bie mien mar een keer ebeurd in toen ik dat dieng nie zó gauw
weg kon kriege (ie kleefde an oale kanten), most ik um vó juffrouw Waerdenburg uutspuuge
in de papierbak. Zonde van die sent.
Ma je kon vó die sent oak wat aores kóópe. Dan liep je verbie de schoole, langs de paddulve
in dan gieng je nae Wannesje Dekker, die woonde onderan den diek, waer ök de mooie van
V. d. Hamer stond. Op dien diek emmen èèl wat broeken in klompen versleete mit patjeslie-
re. Waeter kojje an de oare kant van den diek aele uut de dulve en in je klompe natuurluk.
Oe dat persies gieng, vertael ik wè op un aore keer.
Mar om op die Wannesje Dekker trug te kommen: z'n anden waere net zó gróót astattun zè-
luf klein was. Dan deetun un greep in un gröóte baelezak mit olienoten en dan kojje dr wè
twee zakken van je klepbroek mee volsteeke. Ma dan mos je wèl uutkieke dajje ze nie in de
verkeerde gleuve stak, want dan viele ze net zó gauw deu de puupe weer op de grond. As je
dan un bitje geluk oa, bleeve d'r aoltiet nog wè un paer achter de elastieken van je tien keer
gestopte eigengebreide kousen ange of soms nog un paer in je vee te gröóte klompen (die
waere mèèsta op de groei ekocht, begriep je wè).
De móóiste tiet was de suukerpeetiet. Dan stond het Voomomme vol mit boerewaegens. De
suukerpeen gienge mit un bóót nae de febriek in de leege waegens bleeve dan un stuitje op 't
Voomomme stae, aolemaele donne tegen mekaore an. In die waegens laege dan nog un èè-
leboel van die ovvebrooke peestaerten. Lange dunne en korte dikke. Kè nog nooit zukke
móóie diengen in m'n anden g'at om mee te gooien dan die zwiepende peestaerten. Je gieng
in zóón waegen zitte mit un andvol. Gèèn mens kon je zie, mar zelf kojje deu de garretjes
van de waegen oale mensen verbie zie lööpe. Den èènegen die aoles goed ezien eit, was vao-
der Cats, want die stonter midden tussenin, mar die ei aoltiet z'n mond ouwe, wies as un
was.
't Móóiste was natuurlijk aster un pliesie verbiekwam. Êèst goed kieke deu un flienke garre
welke pliesie 't was, want d'n èènen was lang d'n aoren nie. Dan nam je un flienke taoie
zwiepert in jenanden zó tussen duum in wiesvienger in as un dan even de goeie kant op
keek... klets... zó in z'n nikke of op z'n rik. Deu un klein garretje kojje dan zie wattun dee,
want daer ieng aoles vanof. As je mit z'n twèèen was, dan ad je de mèèste leut. An elke kant
van die pliesie zatter dan êên in zóón boerewaegen. Keek un dan joe kant op, dan gooide je
kammeraot, keek un d'oare kant op, dan wast joe beurt.
Mèèsta gieng 't goed, mar 't is toch êên keer misegae. Maja, toen waere z ök mit z'n twèèen.
'k Za je de naemen van die pliesies ma nie noeme (ik kan ze nog wè uuttekenel), want dan
komme ze misschien nog mit m 'n ofrekene ök.
Z'ebbe m'n nie ekreege, dat nie, ma't ei m'n wè un broek in un klompe ekost in toe 'k tuus
113
