Ook drongen wij wel verder door tot aan de vuurtoren of tot de daar dichtbij gelegen hoeve
..Het Groene Woudt", waar de toen nog ongetrouwde drie gebroeders Van Damme woon
den. Daar werden we altijd getracteerd op verse kalkoeneieren en. als het seizoen zover
was. rijpe vijgen.
De Graadt van Roggen's gingen vaak mee. Hij was doofstom en sprak met een voor
doofstommen typische klank. Zijn vrouw kon liplezend met hem spreken en zij was altijd bij
de hand als iemand met hem wilde praten. Mijn vader en hij verstonden elkaar goed. maar
moesten op de wandelingen nogal eens stilstaan om beter te kunnen liplezen.
Met zijn zeer fijne techniek heeft Graadt van Roggen een serie etsen (droge naalden) ge
maakt van de zandverstuivingen.
Mijn vader sjouwde altijd met een grote waterketel aan zijn wandelstok over de schouder.
Van de overvloedige hoeveelheid dood hout werd een vuur gemaakt en na de thee en de
rust bezochten we dan vaak het huis van de kooiker, dat (om zo te zeggen) midden in de
woestijn stond. Over het mulle zand kon je aan de ene kant het schuine dak oplopen en aan
de andere kant kon je onder de fundering door de lege vertrekken binnengaan. Ik zie mijn
vader nog op zo'n zondagmiddag met een groot stuk houtskool de grootste witte wand vol
tekenen met een span trekkende paarden. Wat een actie, wat een kracht!
In die jaren gingen we met z'n allen wel eens een dagje naar Zierikzee, op de fiets natuur
lijk. En soms, als het weer was omgeslagen, terug met de stoomtram, een reis van anderhalf
uur.
Silhouet van Zierikzee. Ets ca. 1.920. W. J. Dingemans Sr.
Het wandelen in het oude stadje, terwijl het carillon van de stadhuistoren speelde, was toen,
door de rust en het weinige verkeer, nog een belevenis.
De stadhuiszolder - met z'n zeldzame, als een omgekeerd schip geconstrueerde kap - was
een rommelzolder vol met curiositeiten, b.v. de legendarische Eskimo in z'n kano, en altijd
de moeite van een bezoek waard. Op de Schuithaven stond de winkel van A. Gudde, ama
teurschilder en .kunsthandelaar". Hij deed ook wel zaken voor mijn vader.
Aan het Havenplein lag de zaak van het echtpaar Blom-Sens, Vlamingen en grote promo
tors van Alphons Blomme. De heer Blom was een zeer artistieke kapper. De wanden van
zijn kapsalon waren gesierd met prachtig Japans porselein, „familie rose" en „familie
verte". Mevrouw Blom-Sens had in haar ontvangstkamer heel mooie schilderijen van Alp
hons Blomme.
116
