Geëvacueerd Zijn wij verstrooid, wij blijven één, Wat ons mocht wedervaren. Al moesten wij naar elders heen, Wij blijven Schouwenaren! De hoop op weerzien geeft ons kracht ons harde lot te dragen; We weten dat op elke nacht Het morgenlicht zal dagen. Die hoop blijft leven in ons hart; Wie zal ze ons ontroven? De hoop is balsem voor de smart; Ons troost het vast geloven; Eéns keren wij met ons gezin Tot de vertrouwde poorten in; Herenigd wat gescheiden was, Brengt vreugde daar waar lijden was. Z.N. 20 febr. 1953 Chris Schilt. Ik' onvrijwillige evacuatie, februari 1953. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1983 | | pagina 15