*m
De molen van Ouwerkerk.
Trouwe molen, dat ook jij nog
In de vloed moest ondergaan;
Jij, die al die droeve maanden
In de branding hebt gestaan.
In de strijd met storm en water
Hebt ook jij het afgelegd.
„Onze molen zal 't wel houden
Werd, helaas, vergeefs gezegd.
Met geslachten en geslachten,
Smeedde jij een hecht verbond
En je maalde al het koren
Van de Ouwerkerkse grond.
Och, wat stond jij daar parmantig
Langs de dorpsweg, aan de kant;
Jij gaf fleur en kleur en schoonheid
Aan het vlakke Duiveland.
'k Zie je staan nog, ouwe molen,
In de zomeravondgloed,
't Leek net of je wieken wuifden
voor een allerlaatste groet.
Ouwerkerk zal lang nog heugen
Waar jij eenmaal hebt gestaan;
Wie je kende zal betreuren
Dat ook jij moest ondergaan.
Z.N. 26 sept. 1953
Eppo Doeve, ..Verloren land herwonnen".
17
