De Handen
(Bij het rampmonument op het kerkhof van
Ouwerkerk)
Hoe waren toch hun handen
toen zij stierven in de vloed.
Zo ijl en bleek en reeds zo ver van hier
machteloos een laatste stut ontgleden.
Hoe bloedeloos waren hun witte handen
in die razende nacht van de dood.
Zo stil verstard en roerloos ook
hun handen, in de kille donk're poel.
Boven hun zerken laten, de stenen handen,
de zoekende hand, de stervende hand.
De sterke symbolen - hand van God!
Z.N., 1 febr. 1973 M. J. Bij de Vaate
..De Handen". Monument op de begraaf
plaats van Ouwerkerk. gemaakt door
Mari Andriessen.
(foto: J. D. C. Berrevoets).
Noordwesterstorm
Als de Noordwester fel beukt onze stranden
klimt tegen daken met razend geweld
als sterke bomen, die eeuwen trotseerden
nu, in een oogwenk ter aard' zijn geveld.
Als de Noordwester loeit om onze huizen
rukkend en trekkend aan muren en dak
pogend met woeste vaart binnen te dringen
zijn we weer angstig, niet op ons gemak.
Want wij vergeten nooit meer in ons leven
één februari, de dag van de rouw
toen de Noordwester zijn slag heeft geslagen
velen deed sterven, hen greep in zijn klauw.
Als de Noordwester met gierende vlagen
jaagt over 't water, het stuwt naar de kust
dan zijn de mensen, hoe trots ze ook schijnen
zich weer hun onmacht en kleinheid bewust.
Z.N., 31 jan. 1983 A. Wiebrens. Bru.
19
