3. De Tweede Wereldoorlog en daarna In Noordgouwe werd dokter Van Eldik in 1939 bij zijn mobilisatie-verplichtingen door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vervangen door de chirurg H. Aris, die sedert 1940 ook alle werkzaamheden van destijds Dr. Huese voortzette. Hij woonde nabij het zieken huis. en heeft dit in 1942-43 door de aanbouw van een vleugel aan de eisen van de tijd ge tracht aan te passen, op alleszins verdienstelijke wijze. De Tweede Wereldoorlog heeft in het begin Schouwen-Duiveland niet zo ernstig getroffen als andere landsgedeelten (Rotterdam, Middelburg). Begrijpelijk is ook hier, mede door spanning, onzekerheid en geruchten de daling van het geboortecijfer in deze jaren. Naast een aantal gevallen van geslachtsziekten manifesteerde zich een ernstiger verloop van ziek ten als difterie, zéker bij kleine kinderen, en tuberculose vooral bij volwassenen, die weer een bedreiging waren voor zuigelingen en kinderen. Behalve de vele ergernissen, dwang maatregelen en razzia's, waren er de wegvoering van de Israëlitische gezinnen, voorts het vertrek van de arts Boogerd, en het gijzelaarschap van Dr. Verspijck. Als opvolger van de eerste practiseerde hier tijdelijk de arts J. C. van der Graaf, als waarnemer van de laatste on der meer de medicus P. van Leeuwen. In 1942 is de Cornelia-Stichting als ziekenhuis in gebruik genomen. In 1943 ging het stads- ziekenfonds Zierikzee op in het grotere ziekenfonds Schouwen-Duiveland. In het begin van 1944 beval de bezetter de inundatie van het eiland met het oog op een in het kustgebied verwachte geallieerde invasie. De gedwongen evacuatie van het grootste deel van de bevolking was het gevolg. Slechts een minderheid bleef hier, voor het merendeel in Zierikzee, ten getale van ongeveer 800 zielen. Een aantal kinderen is toen elders in Nederland geboren, de kinderen van de hier blijvende bevolking kwamen ter wereld onder leiding van de door de bezetter aangewezen arts. De ziekenhuisverrichtingen voerde men toen tijdelijk uit in huize Grollo te Renesse, en, in meerderheid, in de Cornelia-Stichting te Zierikzee. In 1945, bij de beschieting van de stad door de geallieerden vanuit Noord-Beveland. keerde men terug naar het gebouw te Noord- gouwe. Na lang wachten op de bevrijding, en tevoren nog de beproevingen rondom Arn hem, in Holland, Zeeuws-Vlaanderen en Walcheren, vond de terugkerende bevolking stad en eiland in ontredderde toestand. Maar met nieuwe moed begon men aan de wederop bouw. De hoge geboortegolf in 1946 tekent ook hier de teruggekeerde levensvreugde (gra fiek II). Dit jaar gaf, dankzij het initiatief van Dr. Van Eldik de mogelijkheid tot het verrichten van normale bevallingen door de huisartsen in het ziekenhuis te Noordgouwe. Met name de plattelandsartsen hebben ervan gebruik gemaakt. Tabel 5 geeft als toelichting voor de jaren 1941-1950 de getallen der geboorten aldaar. Tabel 5 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 16(4) 14(2) 16(6) 4(2) 17(4) 16(0) 21(1) 29(6) 28(2) 35(2) De eerste getallen zijn de totaalcijfers, die tussen haakjes wijzen op die uit Zierikzee. De buitengewone gevallen werden nu beëindigd door Dr. Aris. hetzij in Noordgouwe, hetzij in de Cornelia- Stichting. Voor de Cornelia-Stichting in Zierikzee gelden in de jaren 1942-1951 de hiervolgende cij fers (tabel 6). 57

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1983 | | pagina 59