Tabel 7 jan. febr. mrt. apr. mei juni juli aug. sept. oct. nov. dec. 17(0) 4(1) 5(2) 7(1) 9(1) 6(1) 9(0) 10(1) ^6(0) 15(1) 14(2) j 19(3) De cijfers tussen haakjes duiden op bevallingen bij niet-stedelingen: scheepvarenden, en enkele hier toch onderge brachte eilandbewoners. In de Comelia-Stichting vonden 48 bevallingen plaatsvan welke 35 uit Zierikzee. na in 1952 43 en 31. Het stedelijk Groene Kruisgebouw werd door de ligging in het lager gelegen en daardoor geïnundeerd stadsgedeelte vrijwel uitgeschakeld. Enkele zittingen van het consultatie bureau voor zuigelingen hebben toen plaats gevonden in het Rode Kruis-noodhospitaal in de Chr. ULO-school aan het Kerkplein. De huisarts E. E. Vleugels Schutter, die in de noodlotsnacht Nieuwerkerk en omgeving had gealarmeerd, en die ook in de jaren 1944-1945 de in de stad en op het eiland resterende be volking van medische hulp had voorzien, verliet zijn zwaar getroffen woonplaats en vestigde zich met zijn echtgenote, eveneens arts, te Zierikzee. Vanuit de sedert september 1953 tot in 1956 bestaande Duivelandse nederzetting in 100 noodwoningen (met een kerkje) langs het Beijersdijkje21b) - de westelijke begrenzing van de polder Alteklein, grondgebied van de gemeente Nieuwerkerk - werd een aantal kinderen in de Comelia-Stichting te Zierikzee geboren: in 1953 uit Ouwerkerk 2, Nieuwerkerk 6, in 1954 4 en 4, in 1955 0 en 2 - naast die uit door inwoning overbevolkte gezinnen in de stad, of uit huwelijken van bij de dijkendichting betrokkenen, hetzij van het eiland, hetzij van el ders (Werkendam en andere plaatsen). Na de met spanning gevolgde dichting van een aantal dijkdoorbraken kwam tenslotte op 6 november 1953 de sluiting van het laatste dijkgat bij Ouwerkerk. De droogmaling daarna opende in 1954 de mogelijkheid tot het herstel van de landbouwgrond, de wederopbouw van woningen en gebouwen, en de terugkeer van de geëvacueerden. Alles ten tweedenmale, maar met grotere inspanning dan in 194622>. Wederom gold het oude devies Luctor et Emergo! Het lager gedeelte van de stad was reeds iets eerder na een omwalling op de plaats van de vroegere stadsmuur drooggelegd. Daardoor kon het Groene Kruisgebouw op 1 augustus 1953 weer in gebruik worden genomen. Een aantal geëvacueerden keerde toen terug, hetgeen zich ook weerspiegelt in tabel 7. Vanaf die tijd is toen de inenting met het BCG-vaccin begonneri bij zuigelingen en kinderen in gezinnen waar gevaar bestond voor tuberculeuze besmetting23). Het Zweedse Rode Kruisziekenhuis Na het weer berijdbaar worden van het eiland (einde februari 1954)24) opende ook het zie kenhuis te Noordgouwe weer haar poorten25). Maar de reeds sedert 1946 bestaande twijfel over het voortbestaan ervan is in deze tijd versterkt. Dit resulteerde tot besprekingen over de plaatsing van een nieuw ziekenhuis in of bij Zierikzee, dat toch meer het centrum van het eiland bleek, dan het kleine wat afgelegen Noordgouwe. De grote gift van het Zweedse Rode Kruis na de watersnood gaf de verwezenlijking25). Na het begin van de werkzaamheden in 1954. legde koning Gustaaf op 28 april 1955 de eerste steen, terwijl het in 1957 door prinses Beatrix voor geopend werd verklaartfiDHet nieuwe gebouw verving geheel het ziekenhuis te Noordgouwe. De Comelia-Stichting bleef daarna tot in 1971 nog als ziekenhuis fungeren28). Het nieuwe ziekenhuis aan de Emil Sandström- en de koning Gustaafweg, juist ten noorden 61

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1983 | | pagina 63