Hoe tragisch het verlies aan bouwkundig- en landschappelijk schoon (door herverkaveling, afgraven van beboomde dijken en dempen van weeltjes) in Schuddebeurs ook mag zijn er is niettemin alle reden om uiterst dankbaar te zijn voor de nog aanwezige statige buitenplaat sen, die de tand des tijds en allerlei andere bedreigingen mochten overleven. Huize ,,Mon Plaisir" mag dan verre van in een glorieuze staat verkeren, het is er in ieder ge val nog. Temidden van een zeer uitgestrekte tuinaanleg - wel enigszins verwaarloosd maar schilderachtig met hoogopgaande bomen en hier en daar wat water en riet - lichten de lange lichte gevels met de aan een zijde aangebouwde tuinkoepel als het ware op. Het was de Zierikzeese burgemeester mr. Anthonie Ockersse, die al in het midden van de achttiende eeuw die lieflijke plek aan de Donkereweg had herkend als een buitengewoon aangename lokatie voor de bouw van een buitenverblijf of landhuis. Hij noemde het ,,Mon Plaisir", daarmee al tot uitdrukking brengend, dat hij het voor zijn genoegen wenste te ge bruiken. afb. 8. Kar met kinderen voor „Heesterlust", gereed om naar school inZierikzee te vertrekken. Achter de wagen de kinderjuffrouw. Foto uit het begin van deze eeuw. Van de zes kinderen uit het huwelijk van genoemde Anthonie Ockersse en de vermogende Johanna Jacoba Loncque was er slechts één dochter, die hen overleefde. Doordat zij ge huwd was met mr. Johan Steengracht (1727-1785), advocaat-fiscaal ter admiraliteit van Zee land, wordt deze laatste in het Veldboek van Noordgouwe (1760) als eigenaar van het huis aangeduid. 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1983 | | pagina 87