c. een enige tijd geleden voor de Nederlandse radio gemaakte bandopname, waarvoor de tekst in Oosterlands dialect gesproken werd door de heer C. J. de Later, „knijper" van het Oosterlandse mussengilde of, zoals men het te Oosterland zegt, de mossegilde. Over deze al sinds 1892 bestaande Oosterlandse vereniging en de functie van zijn „knijper" vinden we interessante bijzonderheden in: Schouwen-Duiveland Extra, speciale editie van de Provinciale Zeeuwse Courant, van 10 mei 1979. De letterlijke, van de band opge tekende dialecttekst laten we verderop in dit artikel volgen; d. enkele voornamelijk vroeger in het boerenleven gebruikte woorden, mij medegedeeld door de heer De Later voornoemd en de heer J. A. Beije, eveneens geboren en getogen Oosterlander. Ik zal nagaan of ze ook elders in Duiveland bekend zijn of waren. Wij houden ons nu eerst bezig met het onder a genoemde Hs. Vijverberg. Zeer veel in dit handschrift heeft betrekking op dorpsgenoten of voorvallen uit de periode dat Vijverberg te Oosterland woonde (tot 1900) of aldaar als onderwijzer werkzaam was (1904-05). Dikwijls heeft hij zijn personen en gebeurtenissen in dialect beschreven en ook wanneer hij alge meen Nederlands schrijft, zijn herinneringen aan zijn Zeeuwse, in het bijz. Oosterlandse di alect legio aanwezig. Ook zijn personen en situaties meestal zo duidelijk Oosterlands gete kend, dat men ze zonder veel moeite uit Vijverberg's verhalen herkent. Voor schrijver dezes kwamen er aldus beelden uit zijn jeugd en jonge jaren naar voren. Reeds de eerste schets uit Vijverberg's verzameling: „Piet om beschuut wat mieter" (p. 1-3), is volledig in dialect. Ze is in druk verschenen in „Mededelingenblad van de Vereni ging Stad en Lande van Schouwen-Duiveland" no. 39 (januari 1981), p. 116-118. De tekst van dit verhaal laten we hierbij in zijn geheel volgen. Piet om beschuut wat mieter! 'n Bakje thee, meneer Asjeblieftjuffrouw". 'n Beschuutje?" Graeg „In jie Piet,hui Piet, 'k 't tegen joe,zit je weer te suffenOak 'n beschuutje ofeei jie liever krumels wat mieterE ja, 't is waer oak Die vint van mien meneer, die is nog te beroerd, om beschuut voor m'n mee te briengen van 't durp Tweemal e 'k'n't belaston oale beie de keren is 'n wat mietermit krumels tuus èkomme!Ja jiezit noe ma niet te kieken as'n uul op 'n zieke koeie, of is 't soms gin waer, wat mieter Die vint van mien zeinee,ie zei niks dat was 'n a lank verleerd. As grootje 't zo op d'r 'eupen oade, dan liet 'n ze d'r tuul ma wat uuttule. Ze was noe eemael 'n rugetute, 'n grote rebelle, dat was z'oaltied nog ëwist Piet zei dus niks, ma slurpte 'eelgenoeglijk z'n komme leeg. Toen zoog'n smaekelik de thee uut z'n lange druupsnorre in pienkeld' is tegen m'n Grootje rammeid' oondertussen ma deur: Zo'n luskul van 'n vint, meneer, je nog nooit 111

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1984 | | pagina 113