Levensbeschrijving van W. P. L. Bakker (onderwijzer) W. P. L. Bakker (1886-1976), bekend onderwijsman in stad en lande van Schouwen-Duiveland en schrijver van't Ouwe jaer". Willem Pieter Lambertus Bakker werd op 18 november 1886 te Zierikzee geboren. Zijn va der was afkomstig uit Middelburgmaar de familie van zijn moeder woonde al sinds het be gin van de 18de eeuw in Zierikzee. Hij was dus een geboren Zierikzeeënaar van moederszij de. Na de lagere school bezocht hij de Normaalschool voor onderwijzers te Zierikzee. Zijn dienstplicht vervulde hij bij de huzaren in Amsterdam, waar hij ook zijn toekomstige vrouw leerde kennen. Na het beëindigen van de diensttijd werd hij onderwijzer aan de christelijke school voor ha veloze kinderen aan de Bloemstraat te Amsterdam. Daar bleef hij van 1908 tot 1911. Maar zijn geboortestad trok hem toch meer en in 1911 werd hij benoemd tot onderwijzer aan de toen nog aan het Havenpein staande christelijke school van meester Mulder. Aan deze school, later in het Vrije, is hij veertig jaar verbonden geweest tot aan zijn pensionering in december 1951. In 1913 trad hij in het huwelijk met Margaretha Helena van Rootselaar. De mobilisatie 1914-1918 heeft hem nog een tijd van zijn gezin gescheiden gehoudenmaar na de oorlog ging de studie verder, en omdat de land- en tuinbouw zijn grote belangstelling had, behaal de hij de akte Land- en tuinbouwonderwijzer. Naast de dagtaak die het onderwijzerschap in die tijd was (klassen van 50 tot 70 kinderen waren geen uitzondering) ging hij lesgeven aan de Landbouwhuishoudschool. Dit moest dan gebeuren op de woensdagmiddag. Hij heeft dit gedaan van 1925 tot 1948, toen er op de huishoudschool een vaste leerkracht benoemd werd voor het algemeen vormend onderwijs en de land- en tuinbouwvakken niet meer op het rooster voorkwamen. De winteravonden was hij vaak bezet met het geven van lessen aan de landbouw wint er cursus te Kerkwerve. Het was soms echt ploeteren om daar te ko men en als het weer te slecht was om te fietsen, werd de benenwagen gebruikt of soms een taxi, maar dat was een uitzondering. Maar hij leefde niet alleen voor zijn werk; hij zei altijd: „Mijn werk doe ik met plezier, niet voor mijn plezier". Het kerkorgel was één van zijn grote liefhebberijen. Helaas waren in die tijd de mogelijkheden om goede orgellessen te nemen in Zierikzee praktisch nihil, dus werd alles op eigen houtje ingestudeerd. Hij was van 1921 tot 1961 organist van de Hervormde Kerk te Noordgouwe en in die functie heeft hij de afdeling-Zeeland van de Nederlandse Or ganisten Vereniging mede opgericht, samen met de onlangs overleden Adriaan Kousema- 106

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1985 | | pagina 108