Naast de hooitas bevond zich de dorsvloer. Deze had een hele speciale constructie en vorm de een soort vierkanten kuip met bolle bodem. Ze was van de rest van de deel afgescheiden door een houten schutting van IV2 meter hoog, een ,,pui". Omdat de 3 cm dikke grenen dorsvloerplanken enigszins bol stonden, zat er een zekere vering in de vloer. Bij het vlege- len trilde de vloer mee, wat het dorsen vergemakkelijkte en minder pijnlijke schouders ver oorzaakte, maar vooral de graankorrels aan de twee lage zijden van de dorsvloer deed be landen. Toen de echte stolpen geen bestaansrecht meer hadden, doordat steeds meer boeren van weide op akkerland overgingen, verdwenen geleidelijk aan de karakteristieke vormen van dit boerderijtype. Een goed voorbeeld van een stolpe, die onder invloed van verbouwing zijn oorspronkelijke uiterlijk verloor is de boerderij, die toendertijd aan Johan van der Wek ken toebehoorde en aan de Drevensweg in de gemeente Duivendijke lag. Enige jaren gele den heeft over deze stolpe een artikel gestaan in de Schouwse Koerier (voorlichtingsblad gem. Middenschouwen), en daaruit bleek dat hij door de verbouwing niet meer vierkant was. Er was een tasruimte bijgekomen, zijn fraaie vorm was hij daardoor kwijt. Dubbele stolpe Nooitgedachtin Duivendijke (foto P. C. Pagé 1912. coll. W. P. de Vrieze). Nog een ander voorbeeld van een verbouwing ofschoon het exterieur hierbij minder schade leed. Op zondag 6 november 1921 stortte door een hevige noordwesterstorm de top van de stolpe, toebehorende aan mijn zwager Jan Hanse staande tussen Arkelweg en Tellersweg, in elkaar. De wind richtte een ware ravage aan die gelukkig tot het dak beperkt bleef. De zwaardere binnenhoutconstructie had de kracht van de storm doorstaan. De rietkap was echter totaal vernield en werd er bij de restauratie niet meer opgezet. Of die rietbedekking toen niet uitvoerbaar was, of te veel geld kostte, weet ik niet, maar er verrees een hout constructie voor in de plaats. De schuintoelopende spitsvorm was nu verdwenen en een min of meer soort groot hondenhok kwam er voor in de plaats. Weg origineel stolpedak en weg het echt kenmerkende stolpepatroon! 47

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1985 | | pagina 49