Stolpboerderijtje van Adriana Hanse, Moriaanshoofd. Foto coll. W. P. de Vrieze) vastgelegd zijn en alleen op vermoedens berusten. Nu vinden die oude verhalen over stolpbewoners bij ons dikwijls een gretig gehoor; geen wonder want het zijn ook vaak sterke verhalen. Eén ervan heeft zich afgespeeld - als het tenminste op waarheid berust - op de stolpe ,,'t Rietveld", gelegen aan de Zwaardweg die het laatst bewoond werd door Jan Jonker en in 1919 is afgebroken. Van oudsher was huisslachting de aangewezen manier om de spek- en vleesvoorraad in het najaar weer op peil te brengen. Dat gebeurde nu ook op de bovengenoemde stolpboerderij. De keu (var ken) werd zachtjes naar de plaats des gericht gevoerd en daar ter plaatse met een welgemik te stoot getroffen die het einde van varkensleven beoogde. Maar het liep anders uit. Zielto gend lag het beest ter aarde gevleid, niets bewoog er aan het slachtoffer. De plotseling geui te roep uit het woongedeelte, om koffie te drinken of een borrel te nuttigen weerklonk en het slagersteam gaf daaraan direct gehoor, met achterlating van het schijndode varken. Wie beschrijft hun verbazing toen ze bij hun terugkomst nergens meer het varken konden aan treffen. Ook met toegeschoten hulp konden ze het niet terugvinden. De keu was en bleef weg. Wel werd na langen tijd de resten van het verdwenen varken teruggevonden in het uit gestrekte rietveld grenzende aan deze stolpe. Een ander voorval is niet minder interessant en geheimzinnig genoeg om er de werken der duisternis achter te zoeken. Er zijn nu eenmaal dingen die het daglicht niet mogen zien. Onderstaand voorval is dan ook een gebeurtenis waarover de geschiedenis in alle talen zwijgt. Op de boerderij van Adriana Hanse aangeduid met cijfer 31 Oude Hoofdweg te Mori aanshoofd, was lange jaren de heer B. van Westenbrugge bedrijfsleider. Alle boerenwerk 53

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1985 | | pagina 55