Wat is die Diessendag toch verminderd" zei ik tegen Joppa, want troegergong de burgemeester en
alle groate boeren dan naer de stad, en noe was 't bie Cashoek en bie vrouw Bokstal mar slapjes mit de
waegens.
Noe, meneer!je heitgezie, da 'k op de mart was en noe ivi 'k je der wel wat van vertelle, want as ik ergens
bin dan wil ikgaerne oak aolleszie. Mar dat was een karweidaerwaeren zoo as den uutspander zeide
zestien spilletjes. ,Ja" zeg ik tegen Joppa „men motte zie wat men kunne zie.En toen gienge men de
kermisse in, net toe dat je men daer zag voor die u 'ienkel daer alles mar dertig cent kost. Noe ik bin der in
geweest, Joppa kocht een paer kleine vaosjes op de schouwe en men jongen kocht voor mien en puupe,
zoa mooi en zoa lang da 'k er van de winter uutza zittestoppe as een burgemeester. En toe binne men
gegae daer vroeger de steene brigge was. Mar daer is wat te zien.
Toezag ik. eerst Kris, mer men zeune zeit: asje de kaerte wiltgeleit ebbeti, dan motje daer wezen. "Noe ik
zegge tegen Joppa: „Kaerten ebben men thuus en die kunnen me zelj leggen, "En toe zaggen men een
wuuj daer je zoa mar deur kon kieken, 't Was toch aordig want Joppa ad nog nooit dat gezie. Wat was
ik toch blie, dak men zeune bie men ad. Daer was een ander spilletje, daer vertelde ze zoo wat in 't
Fransch. Mar men zeu ne is een knappe jongen, al zeg ik zelj.
Men vrouwe Joppa, zeide daer verkoape ze katte-kommen, mar die jongen is zoa geleerd, dat hij
daodelijk zeide: nee, moeder! dat zijn Catacomben ik he warachtig moeite om 't te schrieven)
„onderaerdsschegewelven, waer vroeger een boel mensen gemarteld werden. "Ik vreejin men anden,
dat die jongen dat zoa netjes ad verteld, en ik zegge tegen Joppa: wat zou men noe toch wezen as wullie
onze zeune niet bie ons adde.Toe binne men nog isgae kieke nae die man, die mit zijn voeten meer
doet as onze burgemeester met zen anden, ja, en toe meneer, most ik een oogenblikjegae rusten, want ik
was moei. Toe binne men een kommetje kojjie gae nemen om laeter nog wat te gaen kieken.
Ik docht: ik kan toch nie alles op en dag waememe, mar toe vertelde men zeune, want die jongen kiek
aolles nae, dat dat paerdespil in de buurte van de ouwe steene brigge 's middags zou spele.Je begrieptdat
ik. der mit men Joppa en men zeune nae toe gong. En 't wasjandorie aordig; je zag er wat oj ze mit de
paerden kunne doe as de mensen mar goed tegen de paerden bin. Mar dat gaet bie ons zoa ongelukkig.
De beesten motte werke, kriegen slaegen en as je dat noe zoa in een spil ziet, dan kan je alles daervan
gedaen kriegen. En dan dat verken, noe ik motje zegge, dat verken is makker as dat van mien, want die
zou nie door een brandenden hoepel vliegen.
Men binne nog is eventjes geweest bie die groatejongen van vuuftien jaer. Mar da 'k motje zegge, as ik
een meisje was, ik zou die jongen an zen als vliege, want daer eije nog wat an.
Mar, Joppa zei, noe ek zoa veel ezie, ik worre bezwiemd, laete men noe nae vore gae en bie de
Wewuwe Bokstal wat uutgae ruste. Enje begriept, wat de vrouwe zeit dat mot beure. Nae dat men daer
een beetje gezeten adde, toe begon warachtigjoppa nog zin te kriegen om bij Blaonus in 't Paardespil te
gaen. Je begriept meneer! Die Dissendag ad men al zoa veel gekost, da 'k er tegen op zag want aerdappels
en juun motten 't betaelen. Mar je weet 't oak, as je wuuj der zin in eit, dan gebeurt et toch. En men
gonge der nae toe. 't Was der 's aevonds vol; ik docht mok noe nog men rok uut trekke. Mar toe 'k die
paerden zag rie, dien Goeschen Boer en zen rneisse zag kunstenmaeken op de paerden, toe docht ik en
ik zeide et nog tegen Joppa: „die mensen werke arder as ons en ze ebbe alle kamen om de nek te
breken".
Onderwiel was 't te laetegeworre om naerhuus te gaen, en jandorie toe ei men zeune net zoa lange
angouwe, dat men nog is binne gae kieke in de Zaele op de ouwe haeven. Daer zonge ze duuts en
hollands en dan zeide ze grappige versjes op en ze deje nog kumtjes op de koorde, 't Was der mooi hoar!
das waer.
Noe ekje zoa wat verteld meneer, wa 'k ezie ebbe. Noe ek nog oare zegge dat ze bie Blaonus eele weeke
nog spe/e: noe as dat gebeurd, kom ik misschien nog is kieke.
Stoffel.
Rond de eeuwwisseling verscheen op de kermis een nieuw fenomeen n.l. de projectie van
lichtbeelden, de stomme film met explicateur en later de film met geluid, vertoond in
mobiele bioscopen. Tijdens de kermis van 1900 stond op het Kraanplein Vincken's bekende
Electro-Biomatograph en op het Havenplein de concurrent The Alberts Cineograph,
99
