Wie dienk dae noe an?
In jaeren wazzek nie in Burgsluus geweest. Daer ze zó 'n glaeze koepeltje an de kaoie gezet,
't leit er vol móóie jachten, je kan ok zie oet mitte Öósterscheldewèrken gaet
Affijn, ik op een móóien dag in de auto om der es te kieken. Achter de Schèlpoek lienks af,
noe ja je weet etwè! Net bie de Plompentoren sputtert de auto nog een beetje in zeit: „Doe 't
zellef ma!" Benzine genogt, wa kan dat noe weeze?
In den bèrm lóóp een aordege jonge vrouwe blommetjes te plukken, 'n Dun neteldoeks
jeponnetje an in op blóóte voeten.
„Dae stae je noe", zei ze. Meschien kajje m'n even deu 't prikkeldraed èllepe, dae stae
vergeetmenietjes". Och ja, ik niet te beroerd in zie wi plukke.
„Wat is 't ier stil in kael" zei ze. „In mien tied was 't êêl wat gezelleger as je nae de kust keek".
Ik stong stom te kieken, ma wou nie wete dak ter niks van snapte.
Een stuitje laeter most ze ök wi trug onder 't prikkeldraed deu. Ze kuste werènteg êêl zachtjes
boven m'n lienker óóg in zei, toe men bie de auto waere: „Die diengers zag j'ier vroeger ök
nie. Waer bin de paeren gebleve?" Ik wi stom kieke in zie lache. „Een paer onderd jaer is zó
verbie, da zajje nie glaove". Wat zou ze noe wi bedoele?
Intussen addek de moterkap opegezet om es te kieken watter was. 't Was een móóie vrouwe,
mar ik wou toch wè weg.
Ze keek êêst een beetje raor nae dat gaepende gat, ma wou ok wel es wete wak daer an 't
veugelen was. Der zat een draedje los, dus 'twas gauw verollepe, opelek deejen 't wi. Toen de
moterkap mitten klap dicht viel, schrok ze.
„Was jie blie mit zö'n dienk? 't Is jammer datten dóód is" zei ze ernstig in lei der blommetjes
tegen de ruutewisser. „Ma noe mot ik wi in 't waeter, gae jie ök mee?"
Oe kwam ek mit goed fesoen van der af? Aol die raore praet! Gelukkeg liep ze rechtuut nae de
waeterkant in was verdwene.
Ma 't gekste kwam nog! Der dook een zwaer gebouwde vént mitten woesten baerd uute
golven op, zwaoide vervaerlek mit z'n gröóte anden in riep mit donderende stèmme: ,,'t Zajje
berouwe, 't zajje berouweü!"
Zou dat die zèllefden nog weze? schoot et deu m'n eene
Je begriep wè, dak gauw in de auto zat in gas gaf. Gelukkeg deejen 't Wï! De blommetjes vloge
aole kanten op, zó ard ree ik. Ik keek nog een keertje achteromme, ma de Schèlde was toch
wi rusteg.
Gegroet van JAOKOB
P.S. As je soms twuufelt an de waereid, kan'k ter ok niks an doe!
(Eerder geplaatst in de Zierikzeese Nieuwsbode van 13-10-1983-
123
