Heijboer in Nieuwerkerk. Ze hadden drie kinderen: Kees van negen, Jacoba van zeven en Corrie van zes. Lee vroeg: Waar kom jij vandaan, JohannisIk zei: „Ik kom van Oosterland. "„Dan ben je een kraai, Johannis!" Ik werd er niet kwaad om: het was oud nieuws voor mij. Om acht uur moesten de kinderen naar bed. Heijboer pakte zijn harmonika en begon te spelen. Ze sliepen zoo. Een Rapid voor Pie. Pie kon fietsen en wilde een nieuwe fiets kopen. Samen gingen we naar W. P. Zoeter op Oosterland. Ze kocht een Rapid voor/50,-. Haar oude beestje bracht nog/7,50 op. Dichterbij. In 1917 werd Pie dienstbode bij Beije in de Bosweg. Letterlijk kwamen we elkaar nader: ik kon de hofstede zien als ik achter was bij ons op de dreef. Pie ging er ook financieel op vooruit: bij Bouman had ze 2,50 en bij Beije 3,- in de week. Dat was 25,- per jaar meer. Dienst. Met mijn erge platvoeten werd ik toch goedgekeurd voor de militaire dienst. Ik moest naar Den Haag. Al gauw had ik zere voeten van het exerceren. Rust en windsels boden geen uitkomst. Tenslotte werd ik afgekeurd voor alle diensten: ik kon naar huis. Wat ben ik ...blij dat je niet meer terug moet," zei moeder. „Die eene man zullen ze niet missen in dienst.Vijf weken en drie dagen had ik het militaire leven geproefd. Voor 1,25 per week. Johannis Meerman als militair, 1917 (Collectie J. Meerman, Roosendaal). Pietemella van der Weijde, zelfde tijd (Collectie J. Meerman, Roosendaal). Een steentje bijdragen. De gebroeders Stouten waren bezig met de bouw van de Gereformeerde kerk aan de Sint Joostdijk. Ze namen mij aan als tweede opperman, voor 119

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1988 | | pagina 121